ปรัชญาพุทธกับคนรัก (ที่ไม่รักเรา)

โดยว.วชิรเมธี (W.Vajiramedhi) เมื่อ 17 กันยายน 2010 เวลา 15:09 น.

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว



มีหญิงสาวคนหนึ่งผิดหวังในรักเนื่องจากคนรักของตนได้มาทิงไป



จึงกำลังจะฆ่าตัวตาย



ขณะนั้นเองมีพระธุดงส์รูปหนึ่งผ่านมาพบเข้า



จึงได้กล่าวให้สติกับสีกา ว่า "โยมจะทำอะไรรึ"



หญิงสาว "อิชั้นจะฆ่าตัวตายเพราะไม่รู้จะอยู่ไปทำไม มีแฟนๆ

ก็มาทิ้งไปเจ้าค่ะ"



หญิงสาวตอบ พระธุดงส์จึงได้เทศนาให้หญิงสาวฟังว่า



"เหตุใดโยมจึงต้องเสียใจเล่าในเมื่อคนที่ควรจะเสียใจควรจะเป็นแฟนของโยมสิ"



หญิงสาวหยุดคิดและถามกลับไปด้วยความสงสัยว่า"ทำไมล่ะเจ้าคะ"



พระธุดงส์ตอบว่า"ในเมื่อโยมมิได้สูญเสียสิ่งที่สำคัญไปเลยน่ะสิ"



หญิงสาวตั้งใจฟังพระธุดงส์แล้วก็ตอบกลับไปว่า



"ไม่จริงหรอกค่ะดิชั้นสูญเสียแฟนอันเป็นที่รักยิ่งไปนะเจ้าค่ะ"



พระธุดงส์ตอบ"โยมได้สูญเสียคนที่มิได้รักและห่วงใยโยมซึ่งจะมีค่าอันใด



แต่แฟนโยมซิที่สูญเสียคนที่รักและห่วงใยเค้าเช่นโยม



ใครควรจะเสียใจกว่ากันล่ะโยม"