...+

วันอาทิตย์ที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2553

เรื่องเล็กน้อย มันจะไม่น้อยก็เพราะอย่างนี้..

วันนี้ท้องฟ้าในกรุงเทพสีแปลกๆ มันเหลืองๆ ขมุกขมัว พาลให้วันสวยๆ สวยได้แค่กลางวัน เพราะเมื่อฝนโปรยลงมาตอนเที่ยงครึ่ง จากนั้นฟ้าก็ขะมุกขะมอมทั้งวันเลยค่ะ

ลมฟ้าอากาศ มีผลต่อจิตใจของเราจริงๆค่ะ ฉันเชื่ออย่างนั้น
เพราะตัวเองก็เป็นคนหนึ่ง ที่มักจะแปรปรวนตามสภาพอากาศบ่อยๆ
เวลาฟ้าหม่น ฉันมักจะรู้สึกว่าอะไรรอบตัวไม่สดใส แต่เวลาฟ้าใส ฉันรู้สึกว่าโลกนี้ช่างสดสวย อยากจะโบยบินไปอยู่ที่ใดสักที่ ที่ไม่ใช่โต๊ะทำงาน

แล้วก็รู้สึกว่า ตายแล้ว มาเป็นนกน้อยในกรอบอยู่ทำไม ทำไมฉันไม่ไปทำนั่นทำนี่ ออกจากกฎของมนุษย์เงินเดือนแล้วก็โบยบิน
เฮ้อ บางทีฉันก็รู้สึกว่าตัวเองคิดอะไรง่ายๆพอๆกับยากๆ

จริงๆแล้วคนเราก็ซับซ้อนนั่นแหละค่ะ เหตุผลจึงมีไว้คะคานกับอารมณ์
เพราะอารมณ์ มันพาให้เราคิดอะไรไปได้ไกลๆ แต่ถ้าไม่มีเหตุผลมาดึงไว้ เราอาจจะทำในบางสิ่งที่อาจจะ ไม่ใช่ หรือ ผิด หรือว่า ไม่ควร
ก็เป็นได้ แต่ถึงกระนั้นเราก็ยังปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลได้
ตั้งหลายเรื่อง แถมบางเหตุผลก็เป็นเหตุผลที่ไม่ได้มีตรรกะอันใดเลย
นอกจากเป็นเหตุผลที่เกิดขึ้นมาเพื่อเข้าข้างตัวเอง ( ในทางที่ไม่ดีแต่ก็ยังจะทำ )

อารมณ์กับเหตุผล มันอยู่คนละซีกนี่คะ แถมยังไม่สามัคคีกันด้วย

ลองสังเกตตัวเองดูนะคะ อย่างฉันเองนั้นเป็นคนอารมณ์ร้อน และใช้อารมณ์มากกับทุกเรื่อง ฉันมักจะไม่ฟังอะไรใครทั้งนั้น เพราะฉัน
เอาตัวเองเป็นใหญ่ ( รู้ว่าไม่ดีค่ะ )

ฉันชอบตัวเองเวลาได้ใช้อารมณ์ในการเขียนหนังสือ แต่ไม่ชอบที่ตัวเองอารมณ์ร้อนและบางครั้งก็ไม่เข้าท่า เพราะความเป็นคนเจ้าอารมณ์ของตัวเอง ทำให้ฉันหยุดคิดไม่ค่อยได้

คือฉันจะนับ 1 – 10 ไม่ค่อยได้ เพราะฉันจะปล่อยให้ระเบิดลงก่อนเสมอค่ะ นี่เป็นสิ่งที่ไม่ดีเอาเสียเลย รู้นะ พยายามจะแก้ แต่แก้ไม่ได้
ทุกเคส เพราะบางเคสก็เหลือรับ ขอวีนแตกก่อนแหละ

แต่ก็แปลก ที่คนที่มักจะโดนระเบิดลงจากเรา มักจะเป็นคนใกล้ตัว สังเกตไหมคะ ว่าคนใกล้ตัวนี่แหละที่จะกลายเป็นที่รองรับอารมณ์ของเราโดยอัตโนมัติ โดยเฉพาะกับคนใกล้ชิด หรืออาจจะเป็นคนรัก
หรือใครก็ตามที่เราสนิทด้วย


แล้วเราก็มักจะมานั่งคิดได้ทีหลังอยู่เรื่อยเลย

เวลาที่อารมณ์เสีย หรืออารมณ์ไม่ดี ร้อยทั้งร้อย มักจะไม่คิดก่อนพูด หากหลุดอะไรออกไปก็มักจะเป็นคำที่ไม่เพราะ และทำให้คนฟังรู้สึกไม่ดี แถมบางทีไม่รู้ตัวด้วยนะคะ แต่พูดไปแล้ว อีกฝ่ายก็ record ไปแล้ว จะแก้ตัวอะไรได้อีก

พูด ไม่คิดนี่แหละตัวดี เพราะมันบั่นทอนความสัมพันธ์ ทำให้คนรักกันเลิกกันมาเยอะแล้ว บางเรื่องเล็กน้อยด้วยซ้ำ แต่คำพูดทำให้ความรู้สึกนั้นฝังใจ เมื่อโดนทำร้ายความรู้สึกไปเรื่อยๆ วันหนึ่งความอดทนก็ต้องสิ้นสุด

เรื่องเล็กน้อย มันจะไม่เล็กน้อยก็เพราะอย่างนี้...

ไม่มีอะไรเล็กน้อย สำหรับความสัมพันธ์ของคนสองคนค่ะ หากสองคนรักกัน ดูแลถนอมน้ำใจกัน ไม่ทำให้อีกฝ่ายระคายเคืองด้วยคำพูดบั่นทอน คิดถึงใจเขา ใจเรามากๆ

จะรักกันไปนานๆ ก็ต้องหมั่นเติมความรู้สึกดีๆให้กันเสมอ อย่าเห็นอีกฝ่ายเป็นกระโถนอยู่ร่ำไป คนเรามีหัวจิตหัวใจ เรายังไม่ชอบ ไม่อยากทนเลย แล้วใครจะไปชอบ จะไปทน

ถามตัวเองสั้นๆแค่นี้ จะได้ soft ลง ดีไหมคะ

เตียงไม่หัก บ้านไม่พังแน่ๆ รับรองค่า !!!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น