คาด(ไม่ได้ดัง)หวัง

ความคาดหวัง เป็นเรื่องของการคิดถึงว่าอนาคตจะออกมาเป็นเช่นไร
หลายครั้งเราคิดมาก เป็นห่วงมากถึงอนาคตและส่วนใหญ่เป็นการคิดในทางลบ!!

ถ้าจะคิดหรือคาดหวัง ขอให้เป็นการคาดหวังแบบบวก
แน่ละมันอาจจะไม่เป็นดังใจหวัง!! แต่อย่างน้อย
ขณะที่เรากำลังคิดถึงมันอยู่ ณเวลานี้ ถ้าคิดเรื่องดีๆ
มันก็ช่วยให้เรามีความสุขได้...

ความ ทุกข์ของเรา มาจาก" ความผิดหวัง" ที่เกิดมาจาก " ความคาดหวัง
ที่ไม่สามารถเป็นจริงได้( unrealistic)" ชีวิตให้เราไม่ได้
เราคาดหวังให้สามีเราเป็นสามีที่พิเศษกว่าสามีคนอื่น
เราคาดหวังให้ลูกของเราเป็นเด็กที่พิเศษ กว่าเด็กอื่น
เราคาดหวังว่าชีวิตเราต้องดีกว่าคนอื่น!!!

เรา กดดันคนรอบข้าง ด้วยคำว่า "ควรจะ" (should)
"ลูกควรจะขยันมากกว่านี้นะ" "คุณควรจะกลับบ้านเร็วกว่านี้ "
"ฉันควรจำต้องทำได้ดีกว่านี้"ฯลฯ ความคาดหวัง กลายเป็นกดดัน ยิ่งผลักดัน
นอกจากเขาจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้แล้ว ยังเป็นการเพิ่มความทุกข์
ให้ทั้งเขาและเรา

พุทธองค์ ตรัสว่า "สิ่งที่เราคาดหวังให้เป็น มันมักจะเป็นตรงกันข้าม "
ท่านจึงบอกว่า แทนที่เราจะคาดหวัง( expect) แต่ให้เรา มองลึกวิเคราะห์ (
inspect) ลงในปัญหา และดูว่าจริงๆ แล้วคนของเรา เป็นแบบไหน
และเรามีอะไรอยู่ในมือของเราบ้าง

ลูกเราชอบศิลปะ แต่เราให้เขาเป็นหมอ สามีเราก็เหมือนกับผู้ชายทั่วๆไป
แต่เราหวังให้เขาเป็นสามีสมบูรณ์ แบบ ถ้าได้ วิเคราะห์ อย่างลึกซึ้ง(
inspect ) เราจะนึกได้ว่า แทนที่เราจะ คาดหวัง(expect)
เราควรจะเปลี่ยนมาเป็น นับถือ (respect) ยอมรับในความเป็นตัวตนของเขา
ในแบบที่เขาเป็น!!!

เมื่อไรที่คิดได้แบบนี้ ชีวิตเราจะทุกข์น้อยลง !!
เพราะว่าเราอยู่กับความจริงของโลกและชีวิต ชีวิตที่แท้จริงก็คือ "
ไม่เป็นดั่งใจ " พุทธเจ้าบอกว่า สิ่งที่เราคาดหวังได้ ก็คือ เกิด แก่
เจ็บ และตาย!! เราจะต้องเจอแน่นอน!!!นอกนั้นไม่แน่!!

ยอมรับในสิ่งที่เรามี เราเป็น
คือหัวใจของการมีความสุขในชีวิต..ไม่ใช่การที่มี ลูก ,สามี, ตัวเอง,
เจ้านาย , ญาติพี่น้อง ฯลฯที่"สมบูรณ์แบบ" ต่อให้เราใช้เวลาทั้งชีวิต
เราก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงใครได้แม้แต่ตัวเราเอง !!

เพราะทุกคนเกิดมา ล้วนมีต้นทุน และ "กรรมเก่า" ติดตัวมา
เราไม่ได้เริ่มต้นชีวิตจากศูนย์ และทุกคนมีต้นทุนไม่เท่ากัน มองดูซิ !!
ทำไมบางคนเกิดมาเป็นอัจฉริยะ!! บางคนปัญญาอ่อน!! บางคนรวยล้นฟ้า!!
บางคนยากจนเข็ญใจ....

บางคนเกิดมา 5ขวบแต่งเพลงได้แล้ว!! คงไม่ใช่สิ่งที่เด็ก5ขวบ
จะเรียนรู้วิธีแต่งเพลงได้ภายใน5ปีแรกของชีวิตหรอกนะ แต่มันคือ"
ความสามารถเก่าที่ติดตัวเขามาต่างหาก!!"

ขอให้เรามีความรักต่อกัน ไม่คาดหวัง(เกินไป) และยอมรับในแบบที่เขาเป็น
ในศักยภาพที่เขามี .. และไม่ว่า อนาคต
สิ่งที่เราคาดหวังจะออกมาเป็นอย่างไร
เราจะยินดีกับมันเสมอ...เพราะนี้แหละชีวิตของการเกิดเป็นคน..."ไม่ต้องดีที่
สุด" แต่"ขอแค่เป็นสุข"ก็พอแล้ว