คำตอบ...

ยามอ่อนแอ
เสมือนฉีดปากแผลแก่ดวงจิต
ยิ่งหวาดหวั่นทุรนทุรายไร้ความคิด
กลับเวียนว่ายแล้ววกปิดกั้นจิตใจ

ทั้งที่รู้กลวิธีที่ดับทุกข์
แต่ฤทธิ์ร้ายกลับลามลุกราวเพลิงไหม้
เพราะยึดติดอวิชชาอยู่ภายใน
จึงหวาดหวั่นสะท้านไหวในตัวตน

เรียนรู้เพียงเพื่อจำจึงทำยาก
ด้วยเพราะทำลำบากจึงสับสน
ยามอ่อนแอจึงพ่ายแพ้แก่ตัวตน
แล้วจมปลักความทุกข์ทนทรมาน

ควรเรียนรู้เพื่อกอบกู้สู้ชีวิต
แล้วนำมาพิชิตความไหวหวั่น
ใช้สติต่อสู้อย่างรู้ทัน
นั่นคือความสร้างสรรค์ทางปัญญา

มนุษย์มักสร้างจินตนาการ
เพราะสงสารตัวเองเป็นนักหนา
เข้าข้างตนจนเลิศเลอเสมอมา
ยิ่งทวีอัตตาอนาถใจ

คำตอบอยู่ที่ตนเอง
ไม่มีใครข่มเหงใจใครได้
คำตอบของทุกปัญหาอยู่ที่ใจ
คือคำตอบที่ยิ่งใหญ่ในทุกกาล

"เจริญขวัญ "