...+

วันพุธที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2550

บันทึกรัก ฯ : เสียงเศร้าๆตอนเที่ยงวัน


ฟ้าฝนตกหนักหลายแห่งในช่วงนี้
ความรักของเขาและเธอ เหมือนดั่งฟ้าฝนที่ตกกระหน่ำลงมาหรือเปล่าหนอ


เที่ยงวันนี้ เธอก็โทรมาทักทายเขา ถามเขาว่า คิดอะไรอยู่
ทำไมถึงคิดอย่างนั้น
"ยอมรับว่าเขาคงจะน้อยใจ รับไม่ได้ แต่เห็นไหมว่า ฉันไม่มีใครเพราะไม่มีใครทนฉันได้......"
......หรือคุณจะทนฉันไม่ได้แล้ว.....


เขายังคงสงวนปากสงวนคำพูด
"จะไม่พูดกันเพราะเรื่องแค่นี้หรือ เรื่องที่ปิดโทรศัพท์ ทำให้เขาโทรมาถามไถ่เรื่องที่เธอเครียดไม่ได้ตลอดคืนนั้น.."


"จะไม่เจอกันอีกเลยใช่มั้ย.."


"แล้วจะไม่คุยกัน ไม่เจอกันนานแค่ไหนล่ะ"
เขาค่อยๆตอบว่า สัก 2 วันก็พอ


"ถ้างั้นก็กินข้าวเยอะๆ อย่าคิดมากล่ะ........ ดูแลสุขภาพด้วย........... อย่านอนดึกนะ...."
น้ำเสียงเศร้าๆ ฟังดูเหมือนกำลังจะเริ่มต้นร้องไห้
แล้วเธอก็วางสายไป................




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น