...+

วันพุธที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2548

ท้องทะเลและเภตรา


ทะมึนมืดม่านฟ้าเวหาหาว
ดังดับดาวเดือนดับทุกแห่งหน
ทะเลเมฆคลุ้มคลั่งเป็นวังวน
ผลิดอกฝนหล่นบานบนพื้นดิน
ทะลวงม่านมายาระย้าย้อย
เรือลำน้อยลอยล่องกระแสสินธุ์
ระลอกคลื่นซัดซ่าเป็นอาจิณ
มุกดารินพร่างพรายกลางสายธาร
ลงเรือลำเดียวกันมุ่งฟันฝ่า
วายุกล้าโรมรุกทุกสถาน
มีคำมั่น สัญญาปรากฏการณ์
คอยประสานความคิดทุกทิศทาง
เพราะล้วนคนหลากค่ายหลายความคิด
จึงนิมิตรรอยแยกความแตกต่าง
เพราะสายใยไมตรีที่บอบบาง
จึงอยู่อย่างอ้างว้างระหว่างวัน
มาลงเรือเพื่อรักษาผลประโยชน์
มาลอยลำเพื่อลิ่วโลดสู่ความฝัน
มา เรื่อยลองเพื่อชื่อเสียงอันเรียงรัน
มาแล่นโล้เพื่อประชันซึ่งฝีมือ
แต่ละวันฟันฝ่าลมพายุ
แต่ละคืนฝนปะทุเสียงอึงอื้อ
แต่ละครั้ง คลื่นหวนครวญครางฮือ
แต่ละคนดึงดื้อเต็มประดา
เมื่อลงเรือลอยล่องสู่ท้องน้ำ
ต่างจ้วงแจวพายจ้ำออกล้ำหน้า
ตามจังหวะทำที ตามลีลา
จนเภตราหมุนคว้างอยู่กลางชน


จตุรงค์ เสรี


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น