ชั่วชีวาคงสดใสในสายฝน
หากรักเป็นดั่งลมหนาวคราวเคล้าปน
กับลมฝนรักคงอุ่นจุนเจือใจ
เมื่อรักใครบางคนที่ทนรักเพราะเขาไปไม่หยุดสุดขอบฟ้า
ยากจะหักความคิดถึงคะนึงหาญ
ยากจะบอกว่ารักสักเท่าไร
เอื้อนเอ่ยได้แค่กับตนเพียงคนเดียว
เกินตามหาด้วยใจรักหนักแน่นเหนียว
รู้ไว้เถิดว่ายังรักภักดิ์ใจเดียว
ถึงเพียงเสี้ยวรู้ได้ว่าใครคอย
ป่าค้างตะวัน..
น.ส.ฑิฆัมพร ชาลีกุล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น