เด็กดื้อ กับความเหนื่อยยากในการดุด่า อบรมสั่งสอน
หลายครอบครัว ต้องเจอ "เด็กดื้อ" ไม่ว่าจะเป็น ลูก หลาน .. ทั้งซน ทั้งมึน สอนยาก สอนเย็นจริงๆ มีพฤติกรรมหลายอย่าง ที่เห็นแก่ตัว เอาเปรียบ ไม่มีน้ำใจ อิจฉา ริษยากัน ซึ่งมีแต่จะสร้างปัญหาให้เกิดขึ้นในครอบครัวมากขึ้น เมื่อผู้ใหญ่เห็นว่า ไม่ดีแน่ๆ จึงพยายามแนะนำ ตักเตือน สั่งสอน เพื่อจะให้เป็นคนดี เป็นผู้ใหญ่ที่ดีในอนาคต
เด็กเป็นอย่างไร ก็เพราะผู้ใหญ่ เป็นอย่างนั้น เด็กดื้อหลายคน พ่อแม่เลี้ยงลูกให้เป็นเทวดา ไม่ยอมให้ลูกทำอะไร ให้กินกะนอนอย่างเดียว และปลูกฝังนิสัยที่ เห็นแก่ตัว โดยไม่รู้ตัว เมื่อเด็กทำผิด ผู้ใหญ่ก็มักจะมองว่า ก็เค้าเป็นเด็กอยู่นะ หยวนๆน่า เด็กยังไม่มีวุฒิภาวะเพียงพอ ..
เมื่อตามใจ และเลี้ยงดูมาแบบนี้ พอเด็กมีนิสัยแบบนี้ ก็จะเริ่มก่อปัญหาให้ผู้ใหญ่ปวดหัวมากขึ้น แล้วตัวผูหลักผู้ใหญ่ ก็จะโทษว่า เด็กมันไม่ดี พ่อมันเลี้ยงไม่ดี แม่มันเลี้ยงมาไม่ดี .. ต้องหาที่โทษจนได้ล่ะน่า
เด็กจะเป็นอย่างไร ก็อยู่ที่พื้นฐานชีวิตที่ผ่านมา ผู้ปกครอง เคยอบรมสั่งสอนเด็กรึเปล่า สอนเป็นมัย้ หรือ ปล่อยให้เป็นคนรักความสะดวกสบาย เลี้ยงลูกให้เป็นเทวดารึเปล่า ..จนเมื่อลูกโตขึ้น ทำอะไรไม่เป็น แบบนั้นล่ะ เกิดปัญหาตามมามากมายแน่นอน
การแก้ไข ถ้าอยากให้เป็นผู้ใหญ่ที่ดี ก็ต้องเริ่มอบรมสั่งสอนตั้งแต่วันนี้ เมื่อทำผิดก็ต้อง เตือน ดุ ด่า อาจจะเหนื่อยไปบ้าง กว่าที่จะจดจำได้ ก็คงต้องเหนื่อยพอสมควร
หลายเรื่องที่เตือนในวันนี้ เด็กดื้อคงไม่รู้สำนึก แต่เมื่อวันนึง ได้พบเจอสถานการณ์อย่างนั้น ก็จะเริ่มสำนึก นึกถึงคำเตือนในวันวาน
อย่างเช่น การกินข้าว ไม่ควรกินทิ้งกินขว้าง เพราะมีเด็กอีกมากมาย ที่ไม่มีข้าวกิน กินอิ่มทุกวันแบบนี้ เมื่อพยายามพูดจาตักเตือน แต่ในเมื่อทุกวันยังมีข้าวกินอิ่ม ก็ยังคงกินทิ้งกินขว้าง เมื่อถูกดุด่าตักเตือน ก็อาจจะเริ่มปรับพฤติกรรมใหม่ กินทิ้งกินขว้างน้อยลง พอปล่อย ไม่ตักเตือนนานๆ ก็จะกลับมากินทิ้งกินขว้างมากขึ้น... พฤติกรรมแบบนี้ คงต้องย้อนดูสมัยเมื่อหลายปีก่อน ถ้าผู้ใหญ่ไม่เคยอบรมสั่งสอนในเรื่องนี้ ปล่อยให้ลูกกินทิ้งกินขว้างมาตลอด กว่าจะเปลี่ยนพฤติกรรมในจุดนี้ได้ คงต้องเหนื่อยกันมากพอสมควร
แม้จะเหนื่อยที่จะต้องคอยดุ คอนเตือน คอยด่า แต่ก็เป็นสิ่งที่ควรทำ เพราะความปรารถนาดี อยากเห็นอนาคตลูกหลาน เป็นคนดีในสังคมที่เค้าจะต้องเติบโตต่อไป...
หลายครอบครัว ต้องเจอ "เด็กดื้อ" ไม่ว่าจะเป็น ลูก หลาน .. ทั้งซน ทั้งมึน สอนยาก สอนเย็นจริงๆ มีพฤติกรรมหลายอย่าง ที่เห็นแก่ตัว เอาเปรียบ ไม่มีน้ำใจ อิจฉา ริษยากัน ซึ่งมีแต่จะสร้างปัญหาให้เกิดขึ้นในครอบครัวมากขึ้น เมื่อผู้ใหญ่เห็นว่า ไม่ดีแน่ๆ จึงพยายามแนะนำ ตักเตือน สั่งสอน เพื่อจะให้เป็นคนดี เป็นผู้ใหญ่ที่ดีในอนาคต
เด็กเป็นอย่างไร ก็เพราะผู้ใหญ่ เป็นอย่างนั้น เด็กดื้อหลายคน พ่อแม่เลี้ยงลูกให้เป็นเทวดา ไม่ยอมให้ลูกทำอะไร ให้กินกะนอนอย่างเดียว และปลูกฝังนิสัยที่ เห็นแก่ตัว โดยไม่รู้ตัว เมื่อเด็กทำผิด ผู้ใหญ่ก็มักจะมองว่า ก็เค้าเป็นเด็กอยู่นะ หยวนๆน่า เด็กยังไม่มีวุฒิภาวะเพียงพอ ..
เมื่อตามใจ และเลี้ยงดูมาแบบนี้ พอเด็กมีนิสัยแบบนี้ ก็จะเริ่มก่อปัญหาให้ผู้ใหญ่ปวดหัวมากขึ้น แล้วตัวผูหลักผู้ใหญ่ ก็จะโทษว่า เด็กมันไม่ดี พ่อมันเลี้ยงไม่ดี แม่มันเลี้ยงมาไม่ดี .. ต้องหาที่โทษจนได้ล่ะน่า
เด็กจะเป็นอย่างไร ก็อยู่ที่พื้นฐานชีวิตที่ผ่านมา ผู้ปกครอง เคยอบรมสั่งสอนเด็กรึเปล่า สอนเป็นมัย้ หรือ ปล่อยให้เป็นคนรักความสะดวกสบาย เลี้ยงลูกให้เป็นเทวดารึเปล่า ..จนเมื่อลูกโตขึ้น ทำอะไรไม่เป็น แบบนั้นล่ะ เกิดปัญหาตามมามากมายแน่นอน
การแก้ไข ถ้าอยากให้เป็นผู้ใหญ่ที่ดี ก็ต้องเริ่มอบรมสั่งสอนตั้งแต่วันนี้ เมื่อทำผิดก็ต้อง เตือน ดุ ด่า อาจจะเหนื่อยไปบ้าง กว่าที่จะจดจำได้ ก็คงต้องเหนื่อยพอสมควร
หลายเรื่องที่เตือนในวันนี้ เด็กดื้อคงไม่รู้สำนึก แต่เมื่อวันนึง ได้พบเจอสถานการณ์อย่างนั้น ก็จะเริ่มสำนึก นึกถึงคำเตือนในวันวาน
อย่างเช่น การกินข้าว ไม่ควรกินทิ้งกินขว้าง เพราะมีเด็กอีกมากมาย ที่ไม่มีข้าวกิน กินอิ่มทุกวันแบบนี้ เมื่อพยายามพูดจาตักเตือน แต่ในเมื่อทุกวันยังมีข้าวกินอิ่ม ก็ยังคงกินทิ้งกินขว้าง เมื่อถูกดุด่าตักเตือน ก็อาจจะเริ่มปรับพฤติกรรมใหม่ กินทิ้งกินขว้างน้อยลง พอปล่อย ไม่ตักเตือนนานๆ ก็จะกลับมากินทิ้งกินขว้างมากขึ้น... พฤติกรรมแบบนี้ คงต้องย้อนดูสมัยเมื่อหลายปีก่อน ถ้าผู้ใหญ่ไม่เคยอบรมสั่งสอนในเรื่องนี้ ปล่อยให้ลูกกินทิ้งกินขว้างมาตลอด กว่าจะเปลี่ยนพฤติกรรมในจุดนี้ได้ คงต้องเหนื่อยกันมากพอสมควร
แม้จะเหนื่อยที่จะต้องคอยดุ คอนเตือน คอยด่า แต่ก็เป็นสิ่งที่ควรทำ เพราะความปรารถนาดี อยากเห็นอนาคตลูกหลาน เป็นคนดีในสังคมที่เค้าจะต้องเติบโตต่อไป...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น