เมื่อสร้างมาแค่คืบจะเอาศอกย่อมเป็นไปไม่ได้
คำจีนกล่าวว่า “จะสู้รบไปใยหากสู้รบไปก็ไร้ประโยชน์”
เราสร้างสิ่งที่เราต้องพบเจอไว้ตั้งแต่ชาติก่อน
หาใช่พรหมลิขิตชีวิตไม่
สิ่งไหนควรเป็นของเรา สิ่งนั้นย่อมเป็นของเรา
ทรัพย์สินเงินทอง
คือของนอกกาย
พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้องไม่ให้อดอยากก็พอแล้ว
ต่อให้เขากินเหลามื้อเป็นหมื่น
เรากินผักดองเค็มกับข้าวต้ม
กินแล้วก็อิ่มเหมือนกันไม่ใช่หรือ!
ใช่ว่าเขาใสแบรนด์เนมแล้วเหาะเหิรได้
เราใส่โนเนมแล้วต้องมุดดิน
แบรนด์เนมโนเนมใส่แล้วอุ่นกายกันอุจจาดได้ ก็ดีแล้ว
ตำแหน่งยศถา
เขาเหมาะกับการนั่งในตำแหน่งนั้น
ฉันเหมาะกับฐานะเยี่ยงนี้
รองเท้าแสนสวย ใส่ไม่พอดีเท้าก็เปล่าประโยชน์
เท้าเบอร์ไหนก็ควรใส่เบอร์นั้น
ไม่มีใครดีเด่นไปกว่าใคร
ตัวประกอบหากแสดงเต็มที่ก็แย่งซีนได้
ตัวเดินเรื่องแข็งทื่อเป็นโรบอทก็มีแต่คนยี้
แสดงในบทบาทที่ได้รับก็ดีแล้ว
อย่าโกงกินเพื่อเสพสุขทางกาย แต่ตายไปต้องทุกข์ทรมาน จงอย่าทำ!
ชีวิตคู่
หม้อรั่วก็ยังมีฝา
“ขี้แห้งเตะต๋าหมา”เปิ้นว่าไว้
เพราะอะไรในตอนนั้นจึงเลือกเขา(หรือเธอ)
ย่อมมีบุพเพฯกรรมเวรต่อกันมา
ถึงตอนนี้ หลับตาข้างลืมตาข้างบ้างก็ดี
อย่ากินผักบุ้งให้มากนัก
อย่าเรียกร้องจากใคร เพราะเราเองก็ใช่จะสมบูรณ์
ครอบครัว
เคยฟังเพลงประสานเสียงไหม?
หากทั้งเพลงมีแต่เสียงสูงคงแสบแก้วหู
หากมีแต่เสียงต่ำคงช้ำอึดอัด
แต่เมื่อเสียงทั้งหลายมารวมกัน มันเพราะ!
ในร่วมวงกันแล้ว ก็ต้องร่วมประสานกันให้ได้
และสุขใจเมื่อได้ยินเสียงของคนอื่น
เพราะวงขาดใครคนใดคนหนึ่งไปไม่ได้
มิตรสหาย
คนที่จะหนีหาย ก็ไม่ต้องรั้งไว้
รั้งไว้ก็มักกลายเป็นงูเห่า
คนที่คบกันด้วยใจ
ไม่ต้องเช้าโทรเย็นถึง
หากสหายมีภัย เพียงแค่คำปลอบใจ
พร้อมรบกับสหายก็คือมิตรแท้
ลูกหลาน
คือตู้เซฟที่ฟ้ามอบให้ หาใช่บัญชีเงินฝาก
ตู้มีช่องใส่เงิน แต่คุณไม่รู้รหัส
หน้าที่ของคุณก็คือใส่เงินลงเซฟอย่างเดียว
เมื่อไหร่คุณถึงสามารถนำเงินเหล่านั้นออกมาใช้ได้?
นั่นก็อยู่ที่เจ้าของตู้เซฟ
อย่าเอาแต่เฝ้าคอย
คิดเสียว่าให้แล้วให้เลย ผลจะงอกเงยเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น
พ่อแม่
ท่านคือคนเปิดบัญชีลงทุนให้กับเรา
แม้ท่านจะไม่ต้องการทุนคืน
แต่ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่เราจะคืนกำไรให้ดอกเบี้ย
ทุนที่ท่านลงให้เรานั้น ต่อให้ท่านตายจากไป
เราก็ไม่มีวันชดใช้คืนหมดได้
โอกาสยังมี รีบปันผลปันดอกให้ท่านได้ชื่นใจ
วันหนึ่งเราก็ต้องสวมบทบาทนี้เช่นกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น