...+

วันศุกร์ที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

การผ่อนอะไรๆในชีวิต ก็คงจะไม่มีอะไรมากและใช้เวลานานไปกว่าการผ่อนลูกหรอกนะ

 การผ่อนอะไรๆในชีวิต ก็คงจะไม่มีอะไรมากและใช้เวลานานไปกว่าการผ่อนลูกหรอกนะ

                                                  พ่อ

               

                                                     

                                                                  ลูกรัก ( หก )



                  การสอบผ่านเข้าไปเรียนในมหาวิทยาลัยของลูกๆได้เป็นความใฝ่ฝันของครอบครัวทุกแห่งในโลก โดยเฉพาะในมหาวิยาลัยที่มีชื่อเสียงหรือดัง
                 ในเมืองไทยที่เป็นค่านิยมกันมานานก็คงหนีไม่พ้นจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์หรือมหาวิทยาลัยมหิดล
                  แล้วในที่สุดปาบอลลูกของพ่อก็นำเกียรติยศ ชื่อเสียง ความภูมิใจ ความสุขใจมาสู่ครอบครัว โดยสอบเข้าได้ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยในทุกคณะที่เลือก ย่า ตา ยาย ลุง ป้า น้า อา พี่ น้องต่างดัีใจเป็นที่สุด โดยเฉพาะพ่อและแม่ของลูก และลูกยังเป็นตัวอย่างที่ดีให้น้องๆของลูกพยายามที่จะทำตาม
                  แต่ที่พ่อแอบดีใจและไม่เคยบอกใครเลยก็คือ ลูกของพ่อจะได้ก้าวออกไปสู่โลกที่กว้างกว่าโลกส่วนแคบๆที่ลูกเคยผ่านมา มันเป็นโลกที่จะสอนให้ลูกเป็นผู้ใหญ่ที่แท้จริงแห่งแรก ที่เหลือนั้นจะตามมาภายหลัง
                  จากมีเพื่อนไม่มากนักมาเป็นมีเพื่อนทั้งคณะและทั้งมหาวิทยาลัยในรั้วสีชมพู ที่ผู้คนกล่าวขานกันมานานรุ่นต่อรุ่นอย่างไม่รู้จักเบื่อ จะไปทำงานที่ไหนสถาบันต่างๆก็ตอบรับ
                  ด่านการศึกษาชีวิตด่านแรกของลูกได้ถูกฝ่าไปแล้ว โดยตัวของลูกเอง
                 สิ่งหนึ่งที่นำลูกมาถึงจุดนี้ได้ก็คือ "สัจจะ "
                 เพราะลูกยอมเลิกเล่นเกมส์มาสามปีเพื่อมีเป้าหมายในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย โดยไม่จับเครื่องเล่นเกมส์และเกมส์อีกเลย แต่ที่น่าประหลาดใจคือภายหลังสอบผ่านเสร็จ ลูกกลับไปซื้อเครื่องเล่นเกมส์และเกมส์มาใหม่อีกมากมายแล้วก็นั่งจมไปกับมันหนึ่งเดือนเต็มๆ...............อย่างเมามัน
                   หลังจากนั้นลูกก็เอามันไปเก็บไว้ในเก๊ะหรือลิ้นชัก ถ้าพ่อไม่บังเอิญเปิดเจอ พ่อก็คงไม่รู้ว่ามันหายไปไหนจนทุกวันนี้
                   "สัจจะ "ของลูกนี่เเหละนำเกียรติยศ ชื่อเสียง ความภูมิใจ ความสุขใจมาให้พ่ออย่างแท้จริงจนกระทั่งตอนนี้ที่พอเเขียนบทความอยู่
                 น้องพิน............น้องสาวของลูกก็เป็นตัวอย่างแห่งคำว่าสัจจะเช่นกัน จากเด็กโรงเรียนบ้านนอกก็ฝ่าฟันอุปสรรคจนประสบผลความสำเร็จในชีวิตอย่างสูง จนเป็นหมอฝีมือดีจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์แม้อายุจะเพียงยี่สิบกว่าปีก็ตาม
                 น้องพินเองก็เป็นบุคคลตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมไม่ต่างจากลูกที่เปี่ยมล้นไปด้วยความกตัญญู พ่อภูมิใจในลูกทั้งสองและอดชุ่มใจที่เรียกว่าปิติไม่ได้เวลาคิดถึงลูกๆ
                 พ่อหวังเป็นอย่างยิ่งว่าสัจจะของลูกทั้งสองจะโน้มนำให้ ลูกๆไม่เป็นเหยื่อของตัณหาที่แปลว่าความอยาก และกิเลสที่แปลว่ายางเหนียว ติดหนึบแน่นและทนทาน อันมีความโลภ ความโกรธ ความหลง จนอาจจะทำให้ลูกทั้งสองจมลงไปกับความทุกข์ที่เวียนวนซ้ำซาก
                  บุญทั้งหลายที่พวกเราทั้งครอบครัวได้ร่วมกันทำมาโดยตลอด รวมทั้งการไหว้พระสวดมนต์ นั่งสมาธิคงจะหนุนให้ลูกๆฉลาดหรือมีกุศลรู้เห็นความจริงแห่งโลกโดยแท้
                  ทั้งบุญทั้กุศลจะโน้มนำให้ลูกๆมีความสุข ความเจริญ เชื่อพ่อนะลูก เพราะพ่อเองก็เชื่อเช่นนั้น ลองคิดดูนะ

                                                                  รักลูกตลอดเวลา

                                                                         พ่อ
             
                   ตามหาแก่นธรรมหกตอนหลังนี้มานี้ เราได้อ่านชีวิตจริงของคุณพ่อกับลูกที่เหมือนกับนิยายหรือภาพยนตร์เรื่องหนึ่งที่มีหลายไตรภาค ให้ข้อคิด ธรรมะดีๆมากมาย
                   พ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านก็ล้วนอยู่ในสัจจะ ท่านจึงงามพร้อมด้วยศีล สมาธิ ปัญญา หอมขจายไปทั่วโลก ดังที่เราๆท่านได้เห็นกัน ขออนุโมทนาและสาธุการครับคุณพ่อ มีตอนต่อจ่อปากกามาเลยนะครับ
                   พี่น้องชาวแก่นธรรมครับ อย่าลืมผ้าป่าแก่นธรรมนะครับ สิบโมงเช้าที่กุฎิเจ้าอาวาส วัดแค นางเลิ้ง (วัดสุนทรธรรมทาน ) วันที่14/2/58 ถวายเพลและสังฆทานอย่างเรียบง่านเหมือนเดิมครับ

                                                                     สะมะชัยโย
                 



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น