ผมไม่ได้โกรธ ไม่ได้เกลียด "ทราย" เลย ..

ผมไม่ได้โกรธ ไม่ได้เกลียด "ทราย" เลย .... เราไม่ได้สนิทกัน ไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวด้วยซ้ำไป น้องสาวคนนี้เก่ง ฉลาด และมีพรสวรรค์ทางด้านการแสดงที่สูงมาก ทักษะที่เธอใช้คือวิญญาญของนักแสดงที่เปล่งประกายเฉิดฉาย ยากหาใครเทียบได้ แต่เมื่อเห็น "วลี : วาทะกรรม" ที่เลือกใช้ในการรณรงค์เลือกตั้งโดยคนกลุ่มหนึ่งแล้ว มันรู้สึกแปลกๆครับ มันเป็นชุดความเห็นที่ต่างจากสิ่งที่สามัญสำนึกของผมมันเป็นอยู่โดยสิ้นเชิง จึงขอแสดงความคิดเห็นที่ต่างออกไป ...ไม่มีใครถูก ไม่มีใครผิดหรอกครับ หากเรามุ่งเพียงการเอาชนะกัน .... แต่สิ่งหนึ่งที่รู้แน่นอนคือ "สำนึกในการแยกแยะผิดชอบชั่วดี" "ระบบ" มันไม่ได้เลวเลยครับ อย่าไปโทษมัน สิ่งที่มันเลวชาติ และชั่วช้าตัวจริงคือ "คน" และคำจำกัดความสั้นๆง่ายๆสำหรับสิ่งมีชีวิตพวกนี้คือ "คนเลว" ครับ "การเล่นตามกติกา" คือการลงโทษคนเลวครับ ไม่ใช่ทำเป็นปิดตามองไม่เห็นความเลว คนเลว และสันดานเลวๆพวกนั้น นี่คือกติกาของสังคมครับ ไม่ใช่ "แหกกติกา" ออกไปสู่การ "เลือดตั้ง" ที่นำมาซึ่งความสูญเสียชีวิตผู้คน ทั้งที่ตนเองก็ไม่มีความชอบธรรมในการเป็นผู้เล่นอีกต่อไป ฟางเส้นสุดท้ายที่ประชาชนอย่างผมไม่ทนคือ "การปฏิเสธอำนาจศาลรัฐธรรมนูญ" ของคณะผู้บริหารรัฐบาล ... มันหมดสิ้นการอ้างถึง "หน้าที่ผู้เล่นในกติกาที่เค้ากำหนด" การบิดเบือนว่า 15 ล้านผู้ร่วมทีมเป็นเสียงส่วนมากของคนทั้งสนามมาตลอด มันหนวกหูนะ ไอ้เสียงที่บิดเบือนนี้ ทั้งที่จำนวนที่นั่งทั้งหมดทั้งอัฒจรรย์รวมถึงผู้เล่นในสนามและกรรมการทุกคน มันมากถึง 65 ล้านเก้าอี้ มันเพียง 25% เอง อย่าดัดจริตบิดเบือนกันว่าเป็นเสียงที่มากกว่า .... พอวันเวลาผ่านไป ก็สร้างวาทะกรรมมาเรื่อยๆ การตอแหลเรื่องตัวเลบ เป็นสิ่งที่นำคนในทีมสีนี้ไปสู่ความพินาศ การเสพการโกหกนานๆเข้ามันก็กลายเป็นสันดานจัญไรที่แก้กันไม่ได้ มันจึงวุ่นวายฉิบหายเดือดร้อนกันทั้งสนามอยู่นี่ไง "กรรมการเป่านกหวีตฟาวด์" หลายครั้ง ก็ยังดื้อด้านอยากจะเล่น อยากจะจำโดยไม่ย้อนมองความชอบธรรมในการเล่นเกมนี้ ... ยังมุ่งจะเปลี่ยนกติกาด้วยเล่ห์กลและศาตร์แห่งความจัญไรไม่จบไม่สิ้น ... จริงครับ มันมีการเล่นเกมกันอยู่ฝ่ายเดียว เล่นแบบไม่สนใจตำรากติกาใดๆ สนเพียงอย่างเดียวคือ "กูจะต้องชนะ เพื่อเปลี่ยนกติกา ให้กูกลับมาเล่นระยำได้อีกต่อไป" ไม่มีใครยอมหรอกครับ อย่าบิดเบือน อย่าโหน อย่าข่มขืนประชาธิปไตยไปอีกเลย .... เรื่องง่ายๆเพียง "หยุดเลวสักครู่" ใจเย็นๆ กองเชียร์ทั้งหลายที่ยังนั่งรอการเป็นผู้เล่น หันหลังกลับมาช่วยกันตั้งกติกา กำหนดกฏเกณฑ์ร่วมกัน อึดใจเดียวครับ ไม่ตายหรอก ไม่เสียชีวิตคนอย่างที่เป็น ..... แล้วค่อย "เลือก" ผู้เล่นกันใหม่ รอดู "เกมที่ใสสะอาด ปราศจากผู้เล่นจัญไร" ผมเชื่อว่าสนามที่ชื่อว่า "ประเทศไทย" จะพัฒนาขึ้นครับ .... หยุดหลอกตัวเอง ค่อยๆลืมตา ค่อยๆเปิดใจ .... กลับมาสู่ตรรกกะแห่งความจริงครับ — กับ Cynthia Aiemsaard และ 86 อื่นๆ โดย: เตชะ ทับทอง หนึ่งร้อยตัวแทนทำดีเพื่อพ่อ