จงอย่าเก็บความทุกข์มาใส่ใจตนเอง..

โบราณสอนไว้ว่า..
ของดีให้หมั่นเก็บ..ของเสียให้หมั่นทิ้ง..

ความสุข-ความทุกข์..
ของคนเราก็เป็นเช่นเดียวกัน..

หากเป็นความสุข..
จงหมั่นเก็บรักษาไว้..นำมาใส่ในใจของเรา..
แม้จะมากบ้าง..น้อยบ้าง..
ถ้ามีโอกาสก็ให้รีบเก็บไว้..

แต่ถ้าเป็นความทุกข์..
จงหมั่นเก็บไปทิ้งออกจากใจ..
แม้เล็กน้อย..ถ้ามีขึ้นในใจ..
ก็อย่าเก็บไว้..ให้รีบนำไปทิ้งเสียทันที..ทันใด..

อยากมีความสุข..
ก็จงสร้างความรู้สึก..ให้เป็นสุข..
แล้วเราก็จะมีความสุข..
แต่สำหรับความทุกข์..เราไม่ต้องสร้าง..
ถ้ามันเกิดมีขึ้นมา..ให้รีบทำลายทันที..

การทำลายก็คือ..โยนมันทิ้งเสีย..
อย่าเก็บ..อย่าสะสมมัน..
อย่ามัวแต่คิดว่า...มันทำยาก..
ถ้าไม่ลงมือทำ..จะรู้ได้อย่างไรว่า..มันยาก..
ที่มันยาก..ก็เพราะชอบพูดว่า..มันยาก..มันทำไม่ได้..
ชีวิตของเราก็เลยเต็มไปด้วยความทุกข์ยากลำบากต่าง ๆ ..
ก็เพราะคิดว่า..ทำไม่ได้..โยนมันทิ้งไม่ได้..นั่นแหละ..

ลองคิดและทำใจเป็นคนใหม่..
อย่าบอกว่า..ยาก..แล้วไม่ยอมทำ..
ทำไปก่อน..ลงมือทำก่อน..แล้วค่อยพูด..
ถ้าลองได้ลงมือทำ..รับรองว่า..มันไม่ยากอย่างที่คิด..

คนที่ชอบพูดว่า..ยาก..
ระวังจะทุกข์มาก..เพราะชอบทำตัวง่าย..
มันจึงต้องทนทุกข์อยู่อย่างนี้..

ลองฝึกฝืนใจดูบ้าง..
มันไม่ได้ยาก..อย่างที่คิด..
ขอเพียงลองลงมือทำก่อน..แล้วเรื่องยาก ๆ มันจะง่าย..
ไม่เชื่อลองดู..


บทความ...โดย..ชายน้อย..


ที่มา : dhammathai.org