'' กับดักหนู ''

เรื่องให้แง่คิด...ฝากถึงคนเป็นกลางทั้งหลาย..ที่ขอทำมาหากินไม่ยุ่งเกี่ยวการเมือง..ผู้ที่ยอมรับ '' โกงได้แต่ขอให้แบ่ง..'' >>


'' กับดักหนู ''

..หนูตัวหนึ่งแอบมองลอดรอยแตกของกำแพง เพื่อดูว่าชาวนากับภรรยาของเขาแกะห่ออะไร..

“จะเป็นอาหารอะไรหนอ..” เจ้าหนูสงสัย


มันแทบล้มทั้งยืน เมื่อรู้ว่าสิ่งนั้นคือ.. ‘กับดักหนู’

..มันจึงวิ่งหัวซุกหัวซุนไปที่ทุ่งนา แล้วส่งเสียงร้องเตือน “มีกับดักหนูอยู่ในบ้าน! มีกับดักหนูอยู่ในบ้าน! “

แม่ไก่ร้องกุ๊กๆ และคุ้ยเขี่ยไปมา มันผงกหัวขึ้นแล้วพูดว่า..

“คุณหนู นี่คงเป็นเรื่องเศร้าสำหรับเธอ แต่มันไม่มีผลอะไรกับฉันหรอกนะ อย่ากวนใจกันเลย..”

เจ้าหนูวิ่งไปหาหมูและบอกแก่มัน.. “ มีกับดักหนูอยู่ในบ้าน! มีกับดักหนูอยู่ในบ้าน! “

หมูเห็นอกเห็นใจ แต่ก็พูดว่า..

“ ฉันขอโทษนะคุณหนู แต่ฉันคงทำได้แค่สวดมนต์เท่านั้น ไม่ต้องห่วงฉันจะสวดมนต์ให้เธอด้วย..”

เจ้าหนูวิ่งไปหาวัว และพูดว่า..“ มีกับดักหนูอยู่ในบ้าน! มีกับดักหนูอยู่ในบ้าน! “
วัวตอบว่า.. “ โธ่! คุณหนู ฉันก็เสียใจด้วยนะ แต่มันไม่เห็นเกี่ยวอะไรกับฉันนี่”

ดังนั้น เจ้าหนูจึงกลับเข้าบ้าน นอนลงและเศร้าใจเหลือเกินที่จะต้องเผชิญหน้ากับกับดักหนูเพียงลำพัง..
....................
....................
กลางดึกคืนนั้น เสียงๆ หนึ่งดังก้องไปทั้งบ้าน –ฟังเหมือนเสียงกับดักหนูได้จับเหยื่อของมันแล้ว..

ภรรยาของชาวนารีบรุดไปดูว่าอะไรที่ถูกจับ ในความมืดนั้นเธอไม่เห็นว่ามีงูพิษถูกกับดักนั้นหนีบหางเอาไว้..

งูกัดภรรยาของชาวนา ชาวนาจึงรีบพาเธอไปส่งโรงพยาบาล ตอนกลับบ้านเธอมีไข้สูง..

ใครๆ ก็รู้ว่าเราต้องพยาบาลคนป่วยด้วยซุปไก่ ดังนั้นชาวนาจึงหยิบขวานเดินไปที่ทุ่งเพื่อทำหาวัตถุดิบหลักของซุป..

แต่อาการป่วยของภรรยาก็ยังไม่ดีขึ้น เพื่อนฝูงและเพื่อนบ้านต่างมาเยี่ยมดูใจ เพื่อเลี้ยงอาหารพวกเขา ชาวนาจึงฆ่าหมูซะ..

ภรรยาของชาวนาก็ยังไม่หาย ในที่สุดเธอก็ตายลง ผู้คนมากมายต่างมางานศพของเธอ..ชาวนาจึงฆ่าวัวเพื่อให้ได้เนื้อมากพอมาเลี้ยงแขก เจ้าหนูมองลอดรอยแตกของกำแพงด้วยความเสียใจสุดแสน..
..........................
..........................
คราวหน้า หากคุณรู้ว่าใครสักคนกำลังเผชิญปัญหาและคิดว่าไม่เกี่ยวกับคุณสักหน่อย..

..จำไว้นะว่า เมื่อพวกเราคนใดคนหนึ่งถูกคุกคาม.. เราทุกคนต่างตกอยู่ในอันตราย..!!

..เพราะทุกคนล้วนเกี่ยวพันกันอยู่ในการเดินทาง..ที่เรียกว่า ‘ชีวิต’

..เราต้องคอยเฝ้าดูแลกันและกัน และพยายามให้กำลังใจอีกคนเข้าไว้..

..จงบอกต่อข้อความนี้ให้แก่คนที่เคยช่วยคุณและบอกให้เขารู้ว่าเขาสำคัญต่อคุณขนาดไหน..

..จำไว้เถอะ.. เราแต่ละคนก็คือด้ายเส้นสำคัญ..บนผืนพรมของผู้อื่น..

..นั่นเป็นเหตุผลที่ชีวิตของเราถูกถักทอเข้าไว้ด้วยกันไงล่ะ..
........................
........................

/ ที่มา http://www.kwamru.com/88
..................................................



http://www.youtube.com/watch?v=LC503tF1eJ0