นิทัศน์อุทาหรณ์ จิตรกรวาดวงกลม

บทประพันธ์ดีเยี่ยมไม่พิศดาร
คุณธรรมสุดยอดคือธรรมชาติ

บทประพันธ์เขียนได้สุดยอด
หาใช่เรื่องพิศดาร
เพียงแต่พอเหมาะพอควร
คุณธรรมของคนขึ้นถึงสุดยอด
ก็หาใช่เรื่องแปลก
เพียงเพราะควรจะเป็นเช่นนั้น



นิทัศน์อุทาหรณ์

จิตรกรวาดวงกลม

มีนักเขียนลายมืออยู่คนหนึ่ง เขาใคร่อยากจะได้ตำแหน่ง "หนึ่งในแผ่นดิน" จึงใช้พู่กันฝึกวาดวงกลมด้วยความพยายาม
สำหรับวงกลม ทุกๆ คนก็วาดเป็นทั้งสิ้น แต่การที่จะใช้พู่กันวาดให้ได้เส้นหนาบางขนาดเดียวกันทั้งวง และกลมอย่างไม่มีที่ติ ก็ไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ง่ายนัก

เขาฝึกฝนด้วยความอดทนนานถึงปีกว่า วันหนึ่ง เขาเห็นว่าวงกลมที่เขาฝึกวาดมานั้น พอใช้ได้แล้ว เขานำพู่กันของเขาติดตัวออกไป ท้าทายกับนักเขียนลายมือซึ่งเป็น "หนึ่งในแผ่นดิน" ให้มาประลองฝีมือกัน
นักเขียนลายมือ "หนึ่งในแผ่นดิน" เห็นวงกลมที่นักเขียนลายมือผู้ท้าชิงวาดอยู่บนกระดาษแล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที รีบวางพู่กันในมือลง ยกตำแหน่ง "หนึ่งในแผ่นดิน" มอบให้กับนักเขียนลายมือผู้ท้าชิงอย่างไม่มีเงื่อนไข

คนอย่างเราท่านทั้งหลาย เมื่อได้เห็นวงกลมที่นักเขียนลายมือคนนั้นวาดออกมาแล้ว อาจจะรู้สึกว่ามันเป็นธรรมดาสามัญเหลือเกิน ไม่มีอะไรแปลก แต่มันกลับเป็นผลสำเร็จของนักเขียนลายมือที่ใช้เวลาฝึกฝนมานานถึงปีกว่า เพราะฉะนั้นจึงกล่าวกันว่า สิ่งที่ดี สมบูรณ์และงดงามที่สุด มักจะเป็นสิ่งที่เป็นธรรมดาสามัญที่สุด

บทประพันธ์ก็เป็นเช่นเดียวกัน บทประพันธ์ที่ดีที่สุดก็คือเป็นธรรมชาติที่สุด ที่อ่านเข้าใจได้ง่ายที่สุด เหมือนดังนิยายเรื่อง "ซ้องกั๋ง" ที่เขียนถึง วีรบุรุษ 108 คนแห่งเขาเหลียงซาน หรือดังเช่นนิยายเรื่อง "ไซอิ๋ว" ที่มี ซึงหงอคง ตือโป้ยก่าย ซัวเจ๋ง คุ้มครองพระถังซัมจั๋งไปแสวงหาพระคัมภีร์ทางตะวันตก ซึ่งล้วนแต่เป็นธรรมชาติและน่าอ่านทั้งสิ้น เมื่อเราได้อ่านนิทานเหล่านี้ ก็จะหัวเราะและร้องไห้ไปกับตัวละครในหนังสือด้วย

"ภาษิตรากผัก"บอกกับเราว่า
"เมื่อคุณธรรมความประพฤติของคนเรา ฝึกจนถึงขั้นสมบูรณ์ที่สุดแล้ว พฤติการณ์ของเขาก็มิได้มีอะไรแตกต่างกับคนธรรมดาสามัญเลย ก็เหมือนกับวงกลมที่สมบูรณ์วงหนึ่ง หรือบทประพันธ์ที่สร้างความประทับใจแก่ผู้คนทั้งหลายบทหนึ่ง ซึ่งเป็นธรรมดาสามัญที่สุด โดยไม่ได้มีอะไรแปลกปลอมพิเศษพิศดารเลยสักนิดเดียว "

credit : http://www.sunyatadham.org
--