...+

วันเสาร์ที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

เคยทำอะไรให้พ่อเสียใจบ้างหรือเปล่า ???

เรื่องเล่าจาก พระพยอม

เคยทำอะไรให้พ่อเสียใจบ้างหรือเปล่า ???
อาตมามีเรื่องหนึ่งจะเล่าให้ฟัง …
โยมพ่อของอาตมาเป็นคนขี้เหล้า... หาเงินมาได้เท่าไหร่ก็กินเหล้าหมด
พอเมาก็ดุด่าโยมแม่กับอาตมา อาตมาไม่ชอบพ่อมาก.......
วันหนึ่ง โยมพ่อเมากลับบ้านไม่ได้ มีคนให้อาตมาพายเรือไปรับ
ตอนนั้น อาตมายังเป็นวัยรุ่น ทำงานมาทั้งวันก็อยากจะนอน....อยากพักผ่อน....
อาตมารู้สึกโมโหมาก …
พอพายเรือกลับบ้าน ก็ทิ้งโยมพ่อไว้ในเรือ
แต่พ่อเมามากลุกไม่ไหว ตะโกนเรียก....
“ ไอ้ยอม... ไอ้ยอม... มึงมาอุ้มกูขึ้นบ้านหน่อย...กูขึ้นไม่ไหว ”
ไอ้เราก็ทนรำคาญไม่ไหว เดินกระทืบเท้า ตึง.. ตึง.. ตึง..
กระชากร่างพ่ออุ้ม ในขณะที่อุ้ม..
ความรู้สึกเจ็บแค้นที่พ่อทำให้เราลำบาก ชอบด่าว่าเราเจ็บๆ
พออุ้มพ่อขึ้นมาจากเรือ... ถึงหัวสะพาน
จับร่างพ่อกระแทกกับหัวสะพาน ก้นพ่อกระแทกกับ พื้นไม้อย่างแรง เสียงดังโครม....
พ่อแกร้องไห้.... แล้วพูดว่า
“ ไอ้ยอมนะ... ไอ้ยอม..กูอุ้มมึงมาแต่เล็กแต่น้อย....
กูนอนหลับ.. แต่มึงไม่ยอมนอน... ร้องไห้กวน..
กูต้องลุกมาอุ้มมึง...ร้องเพลงกล่อมให้มึงนอน
จะไปไหนมึงเดินไม่ไหว.. มึงเหนื่อย..กูก็ต้องอุ้มมึง.. ทั้งที่กูก็เหนื่อย
กูอุ้มมึง.. มึงทั้งขี้..ทั้งเยี่ยว.. ใส่กู
แต่กูไม่เคยทุ่มมึงลงกับพื้นเลย....
เพราะกูรักมึง......
วันนี้... มึงอุ้มกู เหล้ากูไม่ได้หกโดนมึงสักนิด มึงทุ่มกูลงพื้นทำไม.....”
พูดจบ น้ำตาไม่รู้มาจากไหน มันไหลพรูลงมาอาบสองแก้ม
อาตมาเจ็บปวดหัวใจเหลือเกิน
ก้มลงกราบพ่อ แล้วพูดว่า
“ พ่อครับ ต่อจากนี้ไป... ผมจะอุ้มพ่อตลอดชีวิต
โดยไม่บ่นและทุ่มพ่อ ลงพื้นอีกแล้วละครับ ”
หลังจากนั้น อาตมาทำงานอย่างหนักเพื่อมาให้พ่อ หวังให้พ่อสบายขึ้น
แต่เมื่อถึงวันนั้น มันก็สายไปแล้ว
โยมพ่อได้จากอาตมาไปแล้ว
คิดแล้วมันทรมานใจเหลือเกิน อาตมาทำผิดพลาดไปแล้ว และแก้ไขไม่ได้
จึงอยากเตือนทุกคนเอาไว้ ไม่อยากให้เสียใจไปตลอดชีวิต

แล้วคุณล่ะ เคยทำอะไรให้พ่อแม่เสียใจบ้างหรือเปล่า
บางครั้งเราอาจเข้าใจท่านผิด
บ้างครั้งท่านเฉยเราก็คิดว่าท่านไม่สนใจ
แต่พอเราโตเราก็จะรู้เองว่า
สิ่งที่ท่านทํากับเรามันเป็นสิ่งที่ท่านหวังดีกับเราเสมอ
ขอให้รู้จักค้นหาหัวใจตัวเองให้ทันเวลา
ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไป...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น