ความรักความอาลัยเป็นสาเหตุแห่งทุกข์
เพราะฉะนั้นคนมีรักมากเท่าใด ก็มีทุกข์มากเท่านั้น
มีรักหนึ่งมีทุกข์หนึ่ง มีรักสิบมีทุกข์สิบ
มีรักร้อยมีทุกข์ร้อย
ความทุกข์ย่อมเพิ่มขึ้นตามปริมาณแห่งความรัก
เหมือนความร้อนที่เกิดแต่ไฟ
ย่อมเพิ่มขึ้นตามจำนวนเชื้อที่เพิ่มขึ้น
พุทธพจน์
ความพลาดหวังในรักไม่ได้หมายถึงความสิ้นสุดของทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต
มีเพียงบางอย่างที่หลุดมือคุณไป แต่ยังมีสิ่งที่ทรงคุณค่าอีกมากมายที่อยู่กับคุณ
ขณะเดียวกันการที่คุณถูกปฏิเสธความรักไม่ได้หมายความว่าตัวคุณไร้คุณค่า
ยังมีคนอีกมากมายที่รักคุณ เช่น พ่อแม่ ญาติพี่น้อง มิตรสหาย
หรือใครบางคนที่มีใจให้คุณ อย่าให้ใครคนเดียวมาตัดสินคุณค่าของตัวคุณ
หรือกุมชะตาชีวิตของคุณไว้
เมื่อชีวิตมาถึงจุดนี้แล้ว ไม่มีอะไรดีกว่าการเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง
คุณควรมองไปข้างหน้ายิ่งกว่าอาวรณ์ถึงอดีตอันหวานชื่น
หรือติดตรึงอยู๋กับวันวานอันเจ็บปวด อดีตคือสิ่งที่ผ่านไปแล้ว
อย่างไม่มีวันกลับคืน จึงเปล่าประโยชน์ที่จะคิดถึง ตรงกันข้าม
การคิดถึงมันมีแต่จะทำให้คุณทุกข์มากขึ้น ยิ่งเป็นอดีตที่เจ็บปวด
การคิดถึงมันก็ไม่ต่างจากการเอามีดกรีดลงไปกลางใจคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เขาอาจนอกใจคุณ ไม่ซื่อตรงต่อคุณ จนต้องแยกทางจากกัน
แต่มาถึงวันนี้แล้วเขาไม่มีทางทำให้คุณทุกข์ได้เลยหากคุณไม่แบกเขาเอาไว้ในใจ
หรือเฝ้านึกถึงการกระทำของเขาในอดีต สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจคุณว่าจะปล่อยวาง
เขาไปจากใจหรือไม่ เขาไม่สามารถบังคับใจคุณไห้ทุกข์ได้เลย
อย่าปล่อยให้ความโกรธเกลียดเผาลนจิตใจของคุณ เขาไปไกลจากชีวิตคุณแล้ว
แต่ไฟแห่งความโกรธเกลียดที่คุคั่งอยู่ในใจคุณต่างหากที่กำลังทำร้ายคุณอยู่
ดับไฟกลางใจคุณด้วยการให้อภัยเป็นดีที่สุด
ถ้าคุณรู้สึกผิดกับตัวเอง ควรให้อภัยตัวเองบ้าง ไม่ควรโทษตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า
หากที่แล้วมาคุณผิดพลาดไปจริงๆก็ควรถือเป็นบทเรียนเพื่อการปรับปรุงแก้ไข
ตนเอง อย่าล่ามตัวเองไว้กับอดีตที่ผิดพลาด เพราะอนาคตที่สดใสยังรอคุณอยู่
ค่ำคืนไม่เคยเป็นนิรันดร์ ไม่ช้าไม่นาน แสงเงินแสงทองก็จะปรากฎ
ขึ้นกับชีวิตของคุณ
เข็มทิศหัวใจ
คำพูด การกระทำ เหตุการณ์ที่เราไม่ชอบใจ
อาจจะจบลงไปตั้งนานแล้ว
แต่ตัวเรานี่แหละที่หยิบคำพูด การกระทำ เหตุการณ์นั้นๆ
มาเปิดดู เปิดฟัง ในหัวเราซ้ำแล้วซ้ำอีก
เหมือนกับคนอื่นเขาแทงเราได้แค่เพียงครั้งเดียว
แต่ตัวเรานี่แหละที่หยิบมีดด้ามนั้น
มาแทงตัวเองไม่ยอมจบไม่ยอมวาง
ถ้าเราเฝ้าสังเกตจิตใจตัวเอง เราจะรู้ทัน ทันทีที่ใจหยิบมีด
หยิบความคิดมาทิ่มแทงตัวเอง
เรากำลังแทงตัวเองอยู่หรือเปล่า
ถึงเวลาวางมีดลงหรือยัง
ฐิตินาถ ณ พัทลุง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น