จะแก้ปัญหาภาคใต้ต้องเข้าถึงความจริงในภาคใต้ให้มากที่สุดต่างหาก

จะแก้ปัญหาภาคใต้ต้องเข้าถึงความจริงในภาคใต้ให้มากที่สุดต่างหาก
แต่ทั้งผมและผู้เขียนบทความไม่ใช่คนวงในที่รู้จักภาคใต้อย่างแท้จริง
เราต่างเป็นคนที่ฟังคนอื่นเล่า ฟังคนอื่นพูด ว่าไอ้นั่นดี ไอ้นี่เลว
คนนั้นแก้ปัญหาถูกทาง คนนั้นแก้ผิดทาง
เราไม่ใช่คนที่ลงไปสัมผัสภาคใต้จริงๆ
เราได้แต่จินตนาการวิธีแก้ปัญหาขึ้นมาบนพื้นฐานความเลื่อนลอยของข้อมูล
ขณะที่สื่อมวลชนไทยทั้งหมด
ก็ไม่สามารถลงไปเป็นหูเป็นตาให้คนในประเทศได้เลย

ลองตอบคำถามง่ายๆให้ได้ก่อนว่า
1.ตกลงแล้วยังมีเจ้าหน้าที่รัฐที่ลงไปใช้วิธีศาลเตี้ยกับคนในพื้นที่อยู่รึเปล่า?
2.จำนวนของผู้มีอุดมการณ์แบ่งแยกดินแดนโดยประมาณ มีเท่าไหร่?

ทหารที่อยู่ในพื้นที่รู้คำตอบเหล่านี้มากกว่าเรา
ขณะที่ประชาชนธรรมดาอย่างเราไม่รู้
เราจะไปเขียนอีกร้อยบทความแนะนำวิธีแก้ปัญหาภาคใต้ มันก็ไม่มีความหมาย
ไม่มีใครฟังนอกจากประชาชนผู้ไม่รู้อะไรเลยที่จะเล่า ฟัง บ่นกันเอง
มันเป็นบทความที่ว่างเปล่า ไม่มีข้อมูลที่มีที่มาที่ไป
ไม่มีแหล่งข่าวอ้างอิง

ภาคใต้มีปัญหา การมองภาคใต้ว่าเป็นปัญหาถูกแล้ว
การแนะนำให้มองภาคใต้ใหม่ในทางบวกคือการเล่นคำให้ดูเก๋ไก๋
คุณสิริอัญญา กล่าวว่า
หลักยุทธศาสตร์ดังกล่าวนี้จึงพึงกำหนดว่า
"พื้นที่จังหวัดชานแดนภาคใต้คือประตูทองคำแห่งโอกาสอันยิ่งใหญ่ที่จะเปิด
กว้างและเอื้อมมือแห่งสันติสร้างสรรค์และอำนวยประโยชน์ร่วมกันระหว่างราช
อาณาจักรไทยกับประเทศอิสลามทั้งปวงในโลก
และเพื่ออำนวยประโยชน์ร่วมกันระหว่างประชาชาติไทยทุกหมู่เหล่ากับประชาชาติ
มุสลิมร่วม 1,500 ล้านคนทั่วโลก"

มันฟังดูดีครับ แต่ ยุทธศาสตร์นั้นมันจะมีประโยชน์อะไร
ถ้าแม้แต่ความปลอดภัยของคนที่อยู่ในพืนที่ทั้งเจ้าหน้าที่และประชาชนยังรักษาไว้ไม่ได้
ประตูทองคำที่ว่าเห็นทีจะกลายเป็นประตูนรก
สุดท้ายมันวนก็กลับมาที่ยุทธศาสตร์ที่ต้องกำหนดว่าภาคใต้มีปัญหา
เป็นปัญหาที่ต้องจัดการ มีศัตรูอยู่ในพื้นที่ที่ต้องกำจัด
มีประชาชนที่หมดศรัทธาที่ต้อง เข้าถึง เข้าใจ พัฒนา
เพื่อให้มาเป็นสายในการต่อสู้กับโจรใต้ที่แฝงตัวอยู่

แล้วผู้เขียนแน่ใจได้อย่างไรครับว่าประเทศในโลกมุสลิมที่เราอยากจะเอื้อมมือแห่งสันติสร้างสรรค์ไปให้นั้น
กำลังสนับสนุนการก่อการร้ายในสามจังหวัดชายแดนใต้อยู่หรือเห็นดีเห็นงามกับอุดมการณ์สร้างรัฐมุสลิมขึ้นมาหรือไม่
การประสานกับต่างประเทศมันอาจจะช่วยได้ในระดับหนึ่งและเป็นสิ่งที่รัฐบาลพยายามทำมาตลอด
แต่ผมไม่เห็นว่ามันจะได้ผลอะไรมากเท่าที่ควร

สามจังหวัดชายแดนใต้คือดินแดนที่ชาวสยามไปตีเอามา
ปัจจุบันนี้เป็นของไทย
คุณสิริอัญญาคิดว่าโลกมุสลิมจะเห็นใจชาวมุสลิมด้วยกัน หรือชาวสยามละครับ

บทความนี้มันทำให้ผมนึกถึงแผนปรองดองของรัฐบาล
ที่เพิกเฉยต่อเหตุแห่งความขัดแย้ง
และฝันหวานว่าจะใช้วิธีคุยหว่านล้อมทุกฝ่ายให้ปรองดองกันได้สำเร็จ

ผมคิดว่าก่อนที่เราจะไปคุย ไปยื่นมือแห่งสันติสร้างสรรค์ให้ใคร
เราต้องตอบคำถามเรื่องความเป็นธรรมในพื้นที่ให้ได้ก่อนครับ
เพราะถ้าเราตอบไม่ได้ นอกจากโลกมุสลิมจะไม่จับมือกับเราแล้ว
เผลอๆจะยื่นเท้ามากระทืบเราด้วยซ้ำไป
เราเป็นประชาชนเรายังไม่แน่ใจเลยครับ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นในภาคใต้บ้าง
ฝีมือใครบ้างที่ก่อเหตุ แล้วรัฐบาลจะเอาหน้าที่ไหนไปคุยกับต่างประเทศ
สามจังหวัดชายแดนใต้...วิกฤติ