วันนี้ตื่นสายตายแน่คราวนี้
ทุกนาทีเคลื่อนไปไวนักหนา
อาจจะฉุดหยุดตรึงซึ่งเวลา
คงถูกว่าตื่นสายจนได้เรา
วันนี้มีดอกเตอร์เลคเชอร์อีก
อยากหลบหลีกหนีไม่พ้นเป็นคนเขลา
แต่ดอกเตอร์คนนี้เนี๊ยบเฮี๊ยบไม่เบา
ถึงหนีเขาจับได้..ให้เอฟเลย
เช้าวันนี้จึงรีบร้อนไม่นอนต่อ
หาก...รีรออ้อยอิ่งมัวนิ่งเฉย
อนาคตที่จะสวยซวยแน่เลย
มีหวังเสยจบหกปีนี้หนักใจ
วิ่งหน้าตั้งก็ยังวิ่งยิ่งรีบเร่ง
สาวเท้าเองให้มันไม่ทันสาย
ก้าวเข้ามาในห้องต้องโลงใจ
ยิ้มสดใสดอกเตอร์เลทเจ็ดนาที
25 มีนาคม 2537
"ป่าค้างตะวัน"
ฑิฆัมพร ชาลีกุล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น