...+

วันศุกร์ที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

บทกวี "คนเอย" ....... โดย ตะวันรุ่ง (เชียงใหม่)



    คนเอยจากดินสู่ดิน
ทุกทิศทุกถิ่นทุกที่
ใช่เหาะเหินฟ้ารุจี
ปฐพีถิ่นฐานนานมา

    คนเอยธรรมชาติสรรค์สร้าง
ทุกอย่างมิต้องใฝ่หา
พงพฤกษ์แมกไม้ธารา
บุปผาบานหอมอวลไกล

    สายลมแสงแดดสาดฉาย
ผีเสื้อพริ้มพรายสดใส
แมลงปอภู่ผึ้งพิมพ์ใจ
ใบไม้เริงร่าเบิกบาน

    วิหคนกร้องผกผิน
แดนดินหุบห้วยละหาน
สัตว์สวยป่างามเนานาน
เพรียกขานความรักจากชน

    ใจเอย สำนึกเถิดหนา
โลกให้คุณค่าทุกหน
กตัญญูธรรมชาติอำพน
เถิดคนใช่โง่ทำลาย       


โดย ตะวันรุ่ง (เชียงใหม่)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น