ลูกน้องประเภทหนึ่ง

', '

จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์

ท่านมีลูกน้องประเภมหนึ่งไหมครับ คือลูกน้องที่ทำงานเมื่อสั่งเท่านั้น
ไม่สั่งคือนั่งเฉยๆ และเมื่อสั่ง ไม่ใช่ว่าสั่งแล้วจะได้ผล
ในแต่ละงานนั้นยังต้องจี้กันทุกก้าว ไม่จี้ไม่ผลักดันก็ไม่เดิน
ต้องผลักดันจึงจะคลื่นที่เหมือนวัตถุชิ้นหนึ่งละครับ

ทำงานได้ผลก็เงียบ ไม่ได้ผลก็ปิดปาก
เราเป็นผู้ใหญ่ก็ต้องนั่งเทียนคิดเอาเองว่าลูกน้องจะทำได้ไหม
วันไหนได้ผลก็โชคดีไป วันไหนไม่ได้ผลก็ไม่รู้เรื่องกัน
บางทีจะแก้ปัญหาก็ช้าไปเสียแล้ว เพราะลูกน้องไม่ยอมรายงาน

สอนก็แล้ว แนะนำก็แล้ว ให้การศึกษาอบรมก็แล้ว
เขาก็ยังคงความเป็นเหมือนวัตถุชิ้นหนึงในสำนักงานที่ไม่ผลักไม่ไป

ปวดหัวหน่อยนะครับเจอคนแบบนี้

คนชนิดนี้ถ้าจัดให้นั่งโต๊พะที่ไกลตา
ก็ยิ่งสบายเพราะเขาจะสามารถขี้เกียจได้ทั้งวัน

จะจัดการกับเขาอย่างไรดี เป็นปัญหาที่น่าคิด สำหรับคนแบบนี้

หนึ่ง จะต้องจัดให้นั่งโต๊ะอยู่ใกล้ๆหัวหน้าครับ
ให้กระทำการเคลื่อนไหวอยู่ในสายตาได้ตลอด นี่เป็นการคุมชั้นหนึ่งแล้ว

สอง ก็จะต้องกำหนดหน้าที่การงานที่แจ่มชัดของเขาลงไป
ถ้าบริษัทยังไม่มีใบกำหนดหน้าที่การงานของคนทั้งหมด
ก็ลองทำเฉพาะตัวคนๆนี้ก็ได้ ว่ามีงานอะไรต้องทำบ้างในวันหนึ่ง
ถ้าสามารถกำหนดได้ละเอียดเท่าไรยิ่งดี

สาม ก็ต้องกำหนดวันเสร็จที่แน่นอนลงไปสำหรับงานแต่ละอย่างที่เขารับผิดชอบ
การกำหนดวันเช่นนี้ ช่วยให้เขามีเป้าหมาย

สี่ต้องติดตาม คอยผลักดันคอยจี้ให้ดำเนินงานไปตามแผนที่กำหนดไว้แล้วด้วยคำพูดที่ให้กำลังใจกัน
ไม่ใช่คำพูดที่บั่นทอนกำลังใจ

เอาแค่สี่วิธีนี้ลองใช้กับลูกน้องประเภทนี้ดูนะครับ