จะทำอะไรกันแน่

จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์

สมชายกำลังขยับปากกาเขียนโครงการใหม่ที่เจ้านายมอบหมายให้ทัน
บังเอิญจะต้องค้นเอกสารเก่ามาอ้างอิง
ก็พบว่าเอกสารของตนจัดไม่เป็นระเบียบ วางสุมๆไว้
ไม่แยกแยะใส่แฟ้มให้หาง่าย จึงหันไปจัดแฟ้มของตัวเองใหม่
ใช้เวลาไปตลอดเช้าในการจัดแฟ้ม

ตกบ่ายเพื่อนโทรศัพท์มาหาขอมาคุยด้วย
จึงนั่งคุยเรื่องส่วนตัวกับเพื่อนสักชั่วโมงหนึ่ง พอเพื่อนไปแล้ว
เปิดลิ้นชักโต๊ะออกมาจะหยิบกล่องนามบัตร
ก็พบว่าในลิ้นชักมีข้าวของเกะกะเต็มไปหมด จึงใช้เวลารื้อลิ้นชักใหม่ทั้ง
3 อัน หมดไปอีก 1 ชั่วโมง

เหลือบไปเห็นหนังสือเล่มหนึ่งปกขาดกระรุ่งกระริ่ง
จึงตกลงใจไปหยิบสก๊อตเทปมาจัดแจงซ่อมปกหนังสือให้เรียบร้อย
ห่อปกใหม่อย่างดี

เห็นจดหมายเพื่อนวางอยู่บนโต๊ะ 2วันแล้วยังไม่ได้ตอบสักที จึงจัดแจงรีบตอบจดหมาย

ดูเผินๆสมชายก็เป็นคนขยันดีนะครับ ทำทุกอย่างที่ขวางหน้า ไม่ว่างานเล็ก
งานใหญ่ สำคัญไม่สำคัญ ขอให้ได้ทำ

งานก็เสร็จละครับแต่ไม่ใช่งานหลักที่เสร็จ กลายเป็นงานย่อย
งานที่ไม่สำคัญ ไม่เร่งด่วน

จะต้องเอาเช็คเข้าบัญชีธนาคารให้ทันก่อน 10 นาฬิกา
กลับไปมัวดุลูกน้องอยู่ จะต้องสั่งของให้ลูกค้ารายใหญ่ตามกำหนดที่สั่งมา
ก็ไปพะวงเรื่องลูกหนี้เก่าปล่อยเช็คคืน

วิธีทำงานแบบสมชาย เขาเรียกว่าขยันแต่โง่ครับ จัดลำดับความสำคัญไม่เป็น
มอบหมายคนอื่นไม่เป็น

คนทำงานเป็นจะรู้จักคำว่า หนัก เบา เพลา ด่วน

อะไรเป็นงานหลัก สำคัญ และเร่งด่วนรีบทำเสีย อะไรพักไว้ก่อนได้
ค่อยทำทีหลัง นี่คือผู้ที้รู้จักวิธีการในการทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ.