', '
เมื่อถึงเวลา ....แยกทาง
อ่านจบแล้วก็อย่าลืมนึกไว้เสมอนะว่า ถ้าคุณไม่อยากเสียคนที่คุณรักไปคุณก็ไม่ควรจะนอกใจเขาเป็๋นเด็ดขาด
ไ ม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้ วันที่เธอเดินมาบอกกับฉันว่าเธอต้องไป ทั้งๆที่ฉันยังจำได้ดีอยู่เลยว่าเมื่อวานนี้เรายังรักกันสุดใจ เรายังพูดคุยถึงอนาคตที่เราจะมีกันและกันในอ้อมกอดที่ฉันไว้ใจ วาดฝันต่างๆไปด้วยกัน ทุกก้าวในอนาคตของฉันมีแต่ภาพเธอที่คอยอยู่เคียงข้างเสมอ มีแต่เธอที่ร่วมก้าวเดินตามความฝันไปด้วยกัน มีแต่เธอเท่านั้นที่ฉันฝันว่าจะอยู่เคียงข้างกันเมื่อยามชรา ฉันเคยแอบหวังไว้ลึกๆอย่างมีความสุขว่าสุดท้ายเราก็จะได้อยู่ด้วยกันในบ้านห ลังคาเดียวกัน ตื่นมาในอ้อมแขนของกันและกันเมื่อยามลืมตาตื่น ยามเช้าเฝ้าดูแลเธอส่งเธอไปทำงาน ในยามเย็นก็รอต้อนรับเธอและลูกๆด้วยความห่วงใย
ฉันรู้ดี..ฉันรู้ดีว ่าเธอมั่นใจและมั่นคงในรักของเราขนาดไหน และเธอเองก็ฝันไว้เหมือนกับที่ฉันฝัน แต่ตอนนี้คำพูดที่ออกมาจากปากเธอกระชากชีวิตฉันไปแบบไม่หวนกลับ เธอบอกว่าเธอยังรักฉันอยู่และรักมากที่สุด รักมากเท่าที่เธออยากจะทุ่มเทชีวิตทั้งชีวิตไว้ให้และจะไม่มีวันเป็นคนอื่นไ ปได้ที่อยู่ในใจเธอเสมอ
ทั้งๆที่มันเป็นคำบอกรักที่เต็มเปี่ยมไปด้ว ยความอบอุ่นและความหมายที่บอกว่าเธออยากอยู่เคียงข้างฉันตลอดไป หากมันกลับทำให้ฉันยิ่งรู้สึกเจ็บ..เจ็บแบบที่เธอก็เจ็บเช่นกัน คงจะเป็นเพราะฉันรู้ดีว่า..นี่จะเป็นความอบอุ่นสุดท้ายจากเธอ ฉันรู้ว่าต่อให้เธอรักฉันแค่ไหนแต่ต่อจากนี้ไปจุดหมายปลายทางของเธอคงไม่ใช่ ฉันอีกแล้ว เมื่อบั้นปลายชีวิตของเธอคนที่จะอยู่ร่วมกับเธอคงไม่ใช่ฉันอีกแล้ว จากนี้เราคงไม่ได้เดินร่วมทางกันอย่างเมื่อวันวานอีกต่อไปแล้ว จะไม่มีคำว่าเราระหว่างเธอกับฉัน จะไม่มีบ้านอบอุ่นในอนาคตของเรา ข้างกายฉันยามแก่ชราจะไม่ใช่เธอที่ยืนอยู่เคียงข้าง
เธอบอกว่าเธอมี เหตุผลที่เธอต้องไป เธอบอกว่าเธอทำผิดพลาดไปแล้วเธอขอโทษ เธอไม่ได้อยากให้เรื่องมันจบแบบนี้ เธอรู้ไหมว่าในใจฉันร้องไห้ดังขนาดไหน มันพลั่งพลูยิ่งกว่านํ้าใสๆที่อาบสองแก้มเราสองคนในตอนนี้หลายเท่า ฉันอยากจะดึงรั้งเธอไว้สุดกำลังรัก ฉันไม่อยากสนใจศีลธรรมอันดีงามอะไรทั้งสิ้นอีกต่อ อยากจะลืมว่าเกิดอะไรขึ้น อยากจะเป็นคนเลว คนเห็นแก่ตัว อยากจะทำอะไรก็ได้เพื่อให้ฉันได้คนที่รักฉันและฉันรักที่สุดมาดังเดิม เพราะฉันยังต้องการความรักจากเธอ
ฉันโกรธเธอมากที่รัก แต่ฉันก็สามารถให้อภัยเธอได้ คงไม่ใช่ตอนนี้หรอก ไม่ใช่อีกหนึ่งนาทีข้างหน้า อีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า อีกหนึ่งวันข้างหน้า อีกหนึ่งเดือนข้างหน้า หรืออีกหนึ่งปีข้างหน้า เพราะเราไม่ใช่เพิ่งรักกันแค่เมื่อหนึ่งนาทีที่แล้ว หนึ่งชั่วโมงที่แล้ว หนึ่งอาทิตย์ที่แล้ว หนึ่งเดือนที่แล้ว หรือแค่หนึ่งปีที่แล้ว ฉันคงใช้เวลานานกว่านั้น..เป็นสองเท่าหรือสามเท่าหรืออาจจะมากกว่านั้น เพื่อที่วันหนึ่งฉันจะสามารถเดินเข้าไปยิ้มกับเธออย่างเต็มใจให้กับครอบครัว เล็กๆของเธอ
ฉันจะจำอ้อมกอดสุดท้ายระหว่างเรา นํ้าตาหยดสุดท้ายที่เราร้องไห้ ทุกวินาทีในอดีตที่เรามีกัน ฉันรู้ดีว่าตามกาลเวลาบางส่วของความทรงจำต้องตกลงไปตามทาง แต่จะมีสิ่งหนึ่งที่ฉันจะไม่มีทางลืม
เคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งมีบทห นึ่งที่ยังประทับใจอยู่จนทุกวันนี้ เป็นบทที่พระเอกถามเพื่อนตัวเองว่า "นายเคยนอกใจแฟนนายไหม" เพื่อนของเขาตอบได้ทันทีว่าไม่เคย ฝ่ายพรเอกจึงล้อกลับไปว่า "ทำไมวะกลัวแฟนเหรอ" เพื่อนเขาตอบกลับมาอย่างไม่มีท่าทีอายแต่อย่างใดว่า "ใช่ เรากลัวแฟน เรากลัวว่าเราจะเสียเขาไป"
...... จากตรงนี้อยากจะเตือนว่า ถ้าคุณเจอคนที่ตัวเองรักที่สุดแล้ว และคุณเองก็กลัวที่จะเสียเขาไปละก็ ได้โปรดเถอะ อย่าทำผิดพลาดไปเลยเพราะมันจะทำให้คุณเสียเขาไปอย่างหวนเอาอดีตคืนไม่ได้เลย เนื้อความข้างบนอาจจะจบลงด้วยดี แต่ในความเป็นจริงน้อยคนนักที่จะสามารถให้อภัยกันได้
อันที่จริงแล้ วคำพูดที่ผู้หญิงข้างบนบอกฝ่ายชายว่าจะให้อภัย แต่เธอก็ไม่สามารถจำกัดเวลาได้ เพราะในใจเธออยากจะให้อภัยคนที่เธอรักเหลือเกิน หากแต่เธอเองก็ยังไม่สามารถมั่นใจได้ว่าจะให้ได้เมื่อไหร่
Story by : SoN
Date : 2 May 2004', 310
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น