๏ นิทานเรื่องแม่ปู
สอนลูกปูให้เดินตรง
ชูก้ามดั่งนำธง
แต่เดินคดทุกครั้งไป
๏ จับปูใส่กระด้ง
ก็ออกนอกกระด้งใส่
ต่างปูก็ต่างไต่
ไปลงตมประสาปู
๏ ข่ายอวนอันเขาขึง
ก็คือข่ายแห่งตราชู
มีตาไม่ตาดู
มาติดอวนด้วยตนเอง
๏ มีใครมาขัดขา
ก็ขาตัวแหละโตงเตง
ไต่อวนกันอลเวง
ก็ติดอวนกันอลวน
๏ ทำผิดว่าไม่ผิด
ครั้นติดกับว่าติดกล
ทั้งด้านทั้งทานทน
ไอ้พวกปูกระดองแดง
๏ แม่ปูและลูกปู
ทั้งเต่าปลาไม่แปลกแปลง
ควรเราต้องออกแรง
โละปูเน่าเต่าพันปี !
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น