บันทึกรัก ฯ - ทางเลือกที่ต้องเลือกสักทาง

ตอนสายๆ เธอโทรมาหาเขา
ถามว่า โทรหาหรือยัง เพราะเธอลืมมือถือไว้ที่ห้อง
ชาร์ททิ้งไว้ เลยใช้โทรศัพท์สำนักงานโทรมาหา

ตอนสาย เมื่อได้อ่านข่าวที่เกิดขึ้น
เหตุม๊อบคนรักอุดรรุมทำร้ายพันธมิตร ซึ่งมีเพื่อนของเขาด้วย
เธอเข้าใจ และใจเย็นขึ้น ส่งความห่วงใยถึงเพื่อนเขาด้วย
เขาบอกว่า จะไปเยี่ยมเพื่อนคนนี้ ถ้าเธออยากจะไปด้วย ก้ได้เลย
เดี๋ยวตอนเย็นโทรบอก

ช่วงเย็น เขาบอกว่า ตอนนี้เพื่อนของเขาไป กทม.แล้ว
คงเข้าไปหาหมอ ตรวจร่างกายจากการถูกตี ทำร้าย ที่ กทม.
เขาคงจะได้ไปคนเดียว
เธอบอกว่า ได้ยังไง เธอไปด้วยสิ
เขาเลยให้เธอโทรสอบถาม นัดหมายพรรคพวกพันธมิตร และเพื่อนที่กองทัพธรรม
เพื่อจะได้ไปพัก ไปพบ และติดรถกลับมาด้วย

สี่ทุ่ม เธอโทรมาหาเขา
บอกว่า เมื่อครู่พึ่งกลับเข้ามาถึงหอพัก
เจอชายคนหนึ่ง เมามาย
เดินลงมาจากบ้านชั้นบน
ลงมาทักทายเธอแบบเมาๆ ชวนคุยด้วย

เธอตัดความรำคาญ บอกว่า ตอนนี้ ต้องการพักผ่อน
ไม่สามารถคุยด้วยได้ เลยขอตัว
ปิดประตูห้อง ใส่กลอนเรียบร้อย
เธอไม่สบายใจ อึดอัดที่จะต้องอยู่ที่หอพักนี้
แต่จะทำอย่างไรได้ เพราะเรื่องเงิน ที่จะต้องส่งให้พ่อแม่ และน้องสาว
จึงเหลือค่าใช้จ่าย ใช้สอยไม่มากนัก
เลยต้องทนพักที่หอพักแห่งนี้ไปก่อน

เรื่องไป กทม. วันเสาร์
เธอรู้สึกไม่สบายใจที่จะต้องทอดทิ้งลูกชายคนเล็กที่กำลังไม่สบาย
รู้สึกว่า ตัวเองเป็นแม่ที่ไม่ดีเลย เพราะไม่ได้เจอหน้าลูกชายคนเล็กตั้ง 1 เดือนกว่าๆแล้ว
รู้สึกว่า เป็นแม่ที่ไม่ได้เรื่อง
กลัวลูกจะคิดมาก รู้สึกแย่ ที่แม่ไม่มาหาเลย
  เขาบอก แล้วจะทำอย่างไรได้ล่ะ
เมื่อมีภาระ โซ่ทองคล้องใจแบบนี้แล้วนี่
แม้เธอจะไม่ได้คิดอะไรกับอดีตสามีอีกแล้ว
แต่สำหรับลูก เธอยังคงมีสายใยแห่งความผูกพัน ด้วยความเป็นแม่-ลูกกัน

เขาก็ไม่รู้จะพูดยังไง
เธอถามว่า เสียใจไหมที่มีเธอเป็นแฟน
แล้วมีภาระ มีปัญหาแบบนี้


เขาบอกว่า ถ้าจะเสียใจคงเสียใจตั้งแต่เมื่อปีที่แล้วที่รู้ความจริง
แต่เขาก็เลือกที่จะคบหาเธอต่อมา

แต่เขาก็คิดหนักเหมือนกัน
แม้เธอจะตัดขาดกับอดีตสามี ไม่มีเยื่อใยกับเขาแล้ว
แต่ก็ต้องเจอหน้าเขา
ต้องแวะเวียนไปดูแลลูกของเธอ...และเขา

ชีวิตคงต้องมีทางเลือก
วันหนึ่งข้างหน้าเธอคงตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาด

ลูกก็ยังคงมีความสำคัญสำหรับเธอ
ถ้าเธอต้องไปอยู่กับเขาที่อื่น ที่บ้านเขา
เขาคงทรมานใจ เมื่อวันหนึ่ง เธอเกิดคิดถึงลูกขึ้นมา
เกิดความรู้สึกแบบนี้ รู้สึกว่า ตัวเองเป็นแม่ที่ไม่ดีเลย ในวันที่เธอไปอยู่กับเขาแล้ว
  เหมือนเธอยังคงมีภาระในฐานะแม่ของลูก
และ หน้าที่แม่บ้านของครอบครัวอดีตสามี ที่ต้องคอยดุแลลูกเช่นเดิม

เศร้า