SMS ตอนเที่ยงที่เขาส่งไป เขาต้องทำใจส่งไปอยู่พอสมควร
เขายังคิดหาทางออก หาคำตอบให้หัวใจยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นยังไม่ได้
คงต้องอาศัยเวลาที่ผ่านไป คงทำให้เขาคิดอะไรออกบ้าง...
...รวมทั้งเธอด้วย....
ศุกร์ที่ 14 ธค. เขาจะเข้า กทม. ไปต่อรถที่โคราช เขาจึงส่ง SMS บอกเธอ...
....บางที เมื่อถึงวันศุกร์ เขาอาจจะคิดอะไรออกบ้าง
ใจเย็นขึ้น สงบสติอารมณ์ได้มากขึ้น...
....และเธอก็คงเช่นกัน...
บางที เมื่อถึงเวลานั้น เธอคงมีคำตอบ มีแนวทางต่อไป สำหรับเขาและเธอที่จะเดินด้วยกันต่อไปได้...
หรืออาจจะไม่เป็นอย่างนั้น...
ศุกร์ที่จะถึงนี้ เมื่อเข้า กทม. ซึ่งคงเป็นการเข้า กทม.ครั้งสุดท้ายของปีนี้
เขาจะถือโอกาสพาเธอไปพบกับบุคคลที่เธอตั้งใจจะพบ เช่น อ.วิทยากร และอีกหลายท่านที่เกี่ยวข้อง
"บางที .. นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่ไปไหนด้วยกัน "
เป็นข้อความตอนท้ายของ SMS ที่ส่งออกไป
เมื่อเธอเห็นข้อความนี้ เธอคงร้องไห้หนักกว่าเดิม แต่เวลานี้เขายังนึกอะไรไม่ออกจริงๆ
วันศุกร์ เขาจะนั่งรอเธอที่โต๊ะเดิม โต๊ะที่เคยนั่งรอเธอก่อนจะเข้า กทม.พร้อมกัน
ทานข้าวด้วยกันมาตั้งแต่ เดือนแรกที่รู้จักกัน..
...จนมาถึงเวลานี้ ที่อาจจะเป็นช่วงเวลาสุดท้ายของเขาและเธอ......
หากวันศุกร์ เธอไม่มา หรือ ไม่ว่าง นั่นคงเป็นคำตอบจากเธอแล้วว่า
...ทุกอย่างที่เกิดขึ้น เป็นเพียงแค่ความทรงจำในอดีต....
เขาอยากให้ศุกร์นี้ เป็นครั้งสุดท้ายของปีนี้ที่ไปไหนด้วยกัน
....ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายในชีวิตของเขาและเธอ...
แต่หากเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ เขาก็จะดูแลเธอให้ดีที่สุด เหมือนครั้งที่ผ่านๆมา
.....ความทรงจำที่ผ่านมาในอดีตของเธอนั้น ล้วนแล้วแต่ต้องเจ็บปวดกับการเดินจากเธอไปของอีกฝ่ายที่เธอรัก...
...เธอเพียรพยายามที่จะแก้ไขข้อผิดพลาดในอดีต โดย "รัก" อย่างดีที่สุด
แต่ภาพหลายภาพในอดีต กลับมาหลอกหลอนความรู้สึกของเธออยู่บ่อยครั้ง จนเธอต้องหลั่งน้ำตาอยู่บ่อยๆ
....ความรู้สึกแบบนี้ของเธอ ทำให้เขาอึดอัดเช่นกัน
...ไม่อยากให้เธอร้องไห้เสียใจ
แต่เธอยังคงอยู่ในเงาของอดีตอยู่เสมอ.....
เธอมักจะพูดออกมาเสมอว่า
เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่ดีพร้อมสมบูรณ์แบบ เธอไม่อยากเป็นแบบนี้ อยากที่จะรักเขา เป็นของเขาคนเดียว...
เธออยากจะมีครอบครัวที่มีความสุข และอบอุ่นกับคนที่รักและเข้าใจเธอบ้าง
....แต่ก็ต้องเสียใจกับการตัดสินใจที่ผิดพลาดในอดีต....
....หากนี่เป็นครั้งสุดท้ายระหว่างเขาและเธอ
ทั้งเขาและเธอคงร้องไห้น้ำตาเป็นสายเลือดทั้ง 2 คนแน่ๆ.....
แล้วเขาจะทำอย่างไรต่อไปดีล่ะ ?..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น