เวลาไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่าน..
ไปนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น สิ่งที่ได้รับรู้ ความเจ็บปวดที่ได้รับ..
สุข ทุกข์ คละกันไป....
ชีวิตจะเดินไปอย่างไรต่อไป เดินอย่างไร
มองเส้นทางเดินที่ผ่านมาของ เขาและเธอ ซึ่งเดินทางผ่านอะไรมามากมาย หลายที่ตลอดปี 2550 ที่กำลังจะผ่านไปนี้
ได้พบเจอกับผู้คนหลากหลาย.....
เขาสุขใจที่มีเธออยู่เคียงข้าง
เมื่อวันหนึ่ง เธอบอกเขาว่า เธอเคยใช้ชีวิตคู่กับคนอื่นมาแล้ว เขายอมรับได้ เพราะเขารักเธอ....
...เมื่อวันหนึ่ง เธอบอกเขาว่า เธอมีลูกแล้ว 3 คน เขายอมรับได้ เพราะเขารักเธอ......
รักในน้ำใจของเธอที่เธอกล้าบอกเขาด้วยตัวเธอเอง บอกเพราะความรัก แม้จะต้องทำใจพอสมควรในการบอก...
.....สำหรับเขา แม้รู้สึกลำบากใจ
เมื่อชั่งใจดู 2 ทางเลือกแบบสุดขั้ว + - สุข ทุกข์
... ระหว่างการมีเธอ และไม่มีเธอบนเส้นทางต่อไป....
คำตอบ เพียงคำว่ารัก คงยังไม่พอ...
ทั้งความผูกพัน ความทรงจำ ความประทับใจและเวลาที่มีร่วมกันมาบนเส้นทางชีวิตรัก
ผ่านความทุกข์ สุข เหนื่อย ป่วยไข้ การดูแลเอาใจใส่ ห่วงใย.....
....มันยิ่งกว่าคำว่ารัก ..แล้วล่ะ
ทำให้เมื่อถึงช่วงเวลาที่เธอยอมรับว่า เธอมีลูก 3 คน เขาจึงยอมรับได้ทันที เพราะเขารักเธอ ไม่ใช่แค่หลงในรูปกายภายนอก
แต่รักในตัวตนของเธอ.....
แต่เป็นธรรมดาที่เขาก็ต้องรู้สึกเสียใจอยู่บ้าง ที่รับรู้ความจริงที่เธอไม่อยากจะให้เขารู้
แต่เธอก็ยอมบอกด้วยตัวของเธอเอง...
เมื่อวันที่เธอบอกว่า เธอเคยมีครอบครัวมาก่อน
แต่ชีวิตครอบครัวไปไม่รอด เขาใช้เวลาหาคำตอบให้กับทางเดินต่อไป...
...เขาได้คำตอบเตรียมไว้ เพื่อการลดทอนสิ่งเลวร้ายในชีวิตที่ผ่านมาของเธอ
นั่นคือ การดึงตัวตนด้านที่ดีของเธอออกมาให้โดดเด่น กลบด้านลบในอดีตที่แก้ไขไม่ได้
เพื่อนำไปสู่การยอมรับของคนอื่น...
โดยมองข้ามอดีตอันเจ็บปวดของเธอว่าเป็นเรื่องเพียงเล็กน้อย ที่ให้อภัยกันได้...
เขาจึงพาเธอไปสัมผัสหลายสิ่งในที่ต่างๆ นอกจากเธอจะรู้สึกเพลิดเพลิน รู้สึกดีมากขึ้นแล้ว
เธอจะได้แสดงจุดเด่น ด้านดีในตัวของเธอออกมาให้เขาเห็นด้วยตา..... มากกว่าสิ่งไม่ดีทั้งหลายของเธอที่เธอพยายามพุดกรอกหูเขาอยู่หลายๆครั้ง
อยากให้มีภาพบรรยากาศที่อยู่ด้วยกันระหว่างเขาและเธอ แตกต่างจากภาพบรรยากาศในอดีตของเธอและเขาคนนั้น
อยากให้ภาพใหม่ค่อยๆลดทอนภาพเก่าๆให้ลดความสำคัญลง....
เมื่อเธอบอกว่า เธอมีลูก 3 คน และอดีตคนผู้เคยเป็นเจ้าของเธอ ต้องการสิทธิในตัวลูกทั้ง 3 คนแต่ฝ่ายเดียว
เธอร้องไห้เสียใจและยอมเล่าให้เขาฟัง
แม้จะหวั่นต่อการกลัวว่า เขาจะจากเธอไป
แต่เธอก็ยอมบอกเขา และยังบอกให้มองผู้หญิงคนอื่นไว้บ้าง...
"...แล้วค่อยๆบอกเธอนะ ถ้าจะจากเธอไป..."
แล้วเขารู้สึกอย่างไร
...สิ่งที่เขามอบให้เธอ ทำเพื่อเธอ
เขาไม่ได้แกล้งทำ ไม่ได้ฝืนใจทำ
แต่เขาทำเพื่อเธอจริงๆ....
ถ้าเขามีคนอื่น เขายังไม่แน่ใจว่า
เขาจะรักเธอคนอื่นได้มากเท่าเธอหรือไม่...
......แล้วเธอคนใหม่จะรู้สึกเจ็บปวดเพียงใด หากรู้ว่าเขารักเธอคนใหม่น้อยกว่าเธอคนนี้
ผู้หญิงทุกคน ย่อมอยากที่จะเป็นที่หนึ่งในหัวใจชายเสมอ
เพราะเขาไม่ได้แกล้งทำ...
...ระยะเวลาที่ผ่านมา สิ่งที่เกิดขึ้นใช่ว่าจะลืมกันได้ง่ายๆเหมือนปากพูด!!
สิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ เขามองว่า หากเธอแก้ไข ทำข้อตกลงให้รอบคอบรัดกุม
เรื่องต่างๆที่ว่าผิดพลาดใหญ่โต จะกลายเป็นเรื่องเล็กทันที...
ครั้งหนึ่งเมื่อต้นปีนี้...
เขาเคยพาเธอไปร่วมงานแต่งงานของลูกสาวของใครคนหนึ่ง
...คนที่เธอชื่นชอบ ประทับใจในตัวของบุคคลผู้นั้นอย่างมาก
เจอกันครั้งล่าสุด ต้องเข้าไปกอดกันและกัน
บุคคลผู้นั้นก็เคยมีชีวิตคู่ที่เคยล้มเหลวเช่นเธอ
มีลูกมาก่อนแบบเธอ...
...แต่บุคคลผู้นั้น กลับสามารถเริ่มต้นชีวิตใหม่กับชายผู้ที่รักและห่วงใยบุคคลผู้นั้น และเห็นคุณค่าของเธอผู้นั้นมากกว่าชายคนแรก และอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขมาจนถึงวันนี้.....
เขามองว่า เธอก็น่าจะทำได้
เพียงแต่เธอต้องชนะใจตัวเองเสียก่อน....
ชนะใจตัวเอง ที่มักจะมองจุดด้อยของตัวเองเป็นหลัก
ลืมมองตัวเองใจด้านที่เขารักเธอ ประทับใจเธอ ตั้งแต่แรกจนถึงวันนี้
จุดดีๆที่เขาอยากฟัง เธอกลับไม่ค่อยพูดถึงบ่อยๆแต่กลับพูดในจุดด้อยที่เขามองข้ามไปตั้งนานแล้ว พูดอยู่บ่อยๆ
แล้วใครมันจะมีความสุขได้ล่ะ....
เขาต้องใช้ความอดทนพอสมควร ในการรับฟังและมองเธอแสดงในสิ่งที่เขาไม่ต้องการอยู่บ่อยๆ
แต่สิ่งที่เขาต้องการ เธอกลับไม่ค่อยแสดงออก...
เธอมักจะพร่ำตั้งคำถามอยู่บ่อยๆว่า
รักรึเปล่า คิดถึงฉันไหม จนเขาขี้เกียจตอบ
..แต่เพียงความรัก คำว่ารัก มันคงไม่พอแน่นอน....
เพราะคู่รักคู่อื่น ก็พูดคำว่ารักกันทุกคน และก็เลิกรากันไปหลายๆคู่...
เมื่อนึกถึงบุคคลผู้นั้น ที่เธอมักจะเข้าไปกอดเวลาที่พบท่าน
ไม่มีใครนึกถึงอดีตที่ผ่านมาของท่านเลย เพราะรู้จักและรับรู้ ประทับใจต่อชีวิตของท่านในปัจจุบัน
หลายคนที่รู้จักต่างรับรู้ ชื่นชมกับชีวิตที่เปี่ยมสุขอย่างน่าอิจฉาในวันนี้ของท่านผู้นั้น...
"ครูอ้อย..."
ครูอ้อย ใช้ความเป็นปัจจุบัน ชีวิต ความรักที่ได้รับ และมอบให้คู่ชีวิต บวกกับความเป็นตัวของตัวเอง
พลิกจุดด้อย กลายเป็นความโดดเด่นที่บดบังความผิดพลาดในอดีตไปจนแทบจะหมดสิ้น....
เขาคาดหวังให้เธอ ใช้ความเป็นปัจจุบัน ชีวิต ความรักที่ได้รับ
การยอมรับในข้อดีของตัวเอง ไม่ใช่ข้อด้อย
หยิบจับสิ่งเหล่านั้นในปัจจุบันให้กลายเป็นความโดดเด่นของชีวิตในปัจจุบันของเธอให้โดดเด่นบดบังความผิดพลาดในอดีตให้ได้
ไม่ใช่หยิบจับความผิดพลาดในอดีต มาตอกย้ำปัจจุบันให้เจ็บช้ำอยู่ตลอด รวมทั้งทำให้เขาเจ็บปวดไปด้วย...
....เธอคงต้องเปลี่ยนแปลงจิตใจของตัวเองพอสมควร...
หากเธอยังคิด และรู้สึกในแบบเดิมๆ
เขาคงใช้ชีวิตกับเธอได้แต่ คงจะมีทายาทกับเธอด้วยไม่ได้
เพราะหากยังคิด และรู้สึกแบบเดิม
ความรู้สึกในอดีตของเธอ จะค่อยๆฆ่าเขาให้ตายทั้งเป็นอย่างช้าๆ แม้ว่าเขาจะเพียรพยายามเติมเต็มชีวิตรักในปัจจุบันสักเพียงใดก็ตาม
เพราะเธอยังคงต้องเกี่ยวดองกับคนในอดีตของเธอ จากโซ่ทองคล้องใจ 3 คนที่เธอตั้งใจสร้างไว้ แต่ไม่เป็นไปอย่างที่เธอคิด....
ในเวลาปัจจุบันนี้
สิ่งที่เธอแสดงออก เมื่อเธอร้องไห้ เจ็บปวด เมื่อนึกถึงความผิดพลาดในอดีจ
มันทำให้เขามองเห็นใครคนหนึ่งยืนเป็นเงาอยู่ข้างหลังเธอ.....
แทนที่จะเป็นเขาที่ยืนข้างๆเธอ!!!!
...การเปลี่ยนแปลงตัวเอง
เพื่อที่เธอมีเพียงเขา และเขามีเพียงเธอ
อาจเป็นสิ่งที่ยาก แต่ต้องพยายามอย่างมากๆ...
เพียงรัก คงยังไม่พอ แต่มีอีกหลายสิ่งที่สำคัญมากกว่านั้น.....
แต่ถึงที่สุดแล้ว เขาก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
เธออาจจะเหน็ดเหนื่อยลำบากใจ จนเลือกที่จะทำในสิ่งที่ง่ายกว่า
นั่นคือ...
... บอกให้เขามองหาคนใหม่....
...หรือ เธอจะตัดสินใจเดินไปจากเขา.....
... ทั้งๆที่เขาไม่เคยคิดถึงเพียงนั้น อย่างที่เธอพูดออกจากปากมาแล้วหลายครั้ง.....
แต่เมื่อถึงที่สุดแล้ว
เธอคงจะคิด และตัดสินใจได้ในที่สุด
ว่า
เธอจะเลือกทำเพื่อตัวเธอเอง
หรือ เธอจะเลือกทำเพื่อเขาและเธอ
หรือ เลือกที่จะเพื่อเธอและเขาคนในอดีตของเธอ!!!!!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น