บันทึกรัก ฯ - ระหว่างการเดินทางที่โคราช

เมื่อเขาและเธอตัดสินใจนั่ง แท๊กซี่จากสนามหลวงมาลงที่หมอชิต
ท่ามกลางความเหน็ดเหนื่อยอ่อนเพลียของเธอ จากการเดินชมบูธนิทรรศการที่สนามหลวง
เธอจึงเผลอกลับในระหว่างที่นั่งแท็กซี่ในบางช่วง

แท็กซี่พาทั้งคู่มาถึงหมอชิต ตอน 15.20 น.
เขาให้เธอตัดสินใจว่า จะนั่งรถเที่ยวเดียว จาก กทม.ถึงบุรีรัมย์เลยมั้ย
เธอจึงเดินไปถามคนขายตั๋ว ปรากฏว่ามีรถตอนเย็นๆ ต้องนั่งรออีก 2 ชั่วโมง
ส่วนเขา บอกเธอว่า อยากจะไปโคราช
ไปต่อรถที่นั่น เพื่อให้ถึงบ้านตอน 5 ทุ่ม จะได้เข้านอน มีเวลานอนหลายชั่วโมง ไม่เหนื่อยมาก

เธอจึงตัดสินใจไปด้วยเขาเลยเดินไปซื้อตั๋วมา 2 ที่
รถออกจาก หมอชิตตอน 15.45 น.
ระหว่างทาง เธอนั่งคิด นั่งมองหน้าเขา พูดกับเขา
น้ำตาซึม น้ำตาไหล
เธอบอกให้เขามองผู้หญิงคนอื่น คนที่ดีพร้อมสมบูรณ์ไว้บ้าง
......แล้วค่อยๆบอกเธอ

เขาบอกว่า ลักษณะการทำงานของเขา ไม่ค่อยได้เจอใคร
ไม่ค่อยได้มีโอกาสมองใคร
อาจจะอยู่คนเดียวก็ได้
แต่อนาคตนั้น ไม่แน่นอน ไม่มีใครบอกได้
เหมือนเขา ที่ไม่คิดว่า จะมีโอกาสได้พบเจอกับเธอมาก่อน

ระหว่างทาง
เธอนั่งคิดไป นั่งมองเขาบ้าง และเผลอหลับไปบ้าง
เธอรู้สึกไม่ค่อยดี แต่อีกส่วนหนึ่งก็รู้สึกเป็นสุขที่เขายอมรับ
เธอจึงบอกว่า เธอไม่มีเรื่องใดที่ปกปิดเขาอีกแล้ว
เธอบอกทุกเรื่องที่ปกปิดไว้หมดแล้ว....
เธอสบายใจแล้ว

หลังจากนอนหลับไปสักพัก
เธอก็ตื่น และนั่งเล่าหลายสิ่งให้เขาฟัง
เธอนึกถึงเพลง "เอาคืนบ่ได้" ของศิริพร อำไพพงษ์
ช่างเหมือนกับชีวิตของเธอจริงๆ
มีชายคนแรกมาตามจีบเธอ แต่เธอกลับเลือกไปแต่งงานกับชายคนที่สอง
แล้ววันหนึ่ง รู้สึกเป็นทุกข์ที่อยู่กับชายคนที่สอง จึงอยากจะกลับมาหาชายคนแรก
แต่ชายคนแรก มีเจ้าของ มีหญิงคนใหม่เสียแล้ว
จะเอาความรักคืนก็ไม่ได้...
ได้แต่เศร้า เสียใจ

ฟังแล้ว ทำให้เธอนึกถึง เขาเหมือนชายคนแรก
และเธอก็เปิดเพลงนี้ให้เขาฟังจากมือถือของเธอ

ก่อนหน้านั้น เธอเปิดเพลง เส้นทางสายแฟน ของเสถียร ทำมือ ให้เขาฟัง
และบอกว่า ท่อนไหนที่โดนใจเธออย่างมาก

สักพัก เธอก็กล่าวว่า
ขอบคุณเขามากนะ ที่พามาเที่ยว ทำให้เธอมีความสุข ฯลฯ

สักพัก เธอก็เปิดรูป และคลิปวิดีโอที่ถ่ายไว้ในมือถือให้เขาดู
ให้ดูรูปลูกชายของเธอทั้ง 3 คน
มังกร ไมกี้ มาร์กเกอร์
8 ขวบ 4 ขวบ 3 ขวบ....
กำลังซุกซน เห็นภาพเธอป้อนข้าวด้วย
มีภาพมุมต่างๆในบ้าน ภาพที่ลูกของเธอกำลังเล่นตุ๊กตา

เขาพูดไม่ออก ได้แต่มอง....
มองแล้วก็สงสารเธอเหลือเกิน..
... เป็นอย่างที่เธอว่าไว้ คือ ไม่ดีสมบูรณ์พร้อม....

แต่เขาก็ยอมรับ เพราะอดีตแก้ไขไม่ได้
แต่ทำให้ปัจจุบัน และอนาคตให้ดีขึ้นกว่าอดีต....
.... เธอยังจะต้องคอยดูแล ทายาททั้งสามต่อไป ด้วยบทบาทของความเป็นแม่

ดูคลิปของเธอแล้ว เขาก็มองเธอ คอยดูแลเธอเหมือนเดิม
ดูท่าทาง สำหรับทายาทของเธอ 3 คน
ต้องใช้การดูแลเอาใจใส่ จนกว่าเขาทั้ง 3 จะเติบโตขึ้นมา
ย่อมเหนื่อยพอสมควร...
.... คงไม่มีทายาทของเขาและเธอเป็นแน่แท้
เพราะลำพัง 3 หน่อของเธอ กับการดูแลเอาใจใส่ให้ดีๆนั้น เป็นภาระที่หนักพอสมควร...

ดูรูปและคลิปของลูกๆของเธอแล้ว
เขาก็รู้สึกเหงาๆใจ
... แต่ก็เข้าใจในความรู้สึกของความเป็นแม่ของเธอด้วย
ความรู้สึกต่อจากนี้ไปให้เป็นเรื่องที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
เหมือนถนนที่ทอดผ่าน
หากสามารถเดินทางต่อไปได้ ก็จะเดินบนเส้นทางสายนั้นต่อไป ซึ่งย่อมมีอุปสรรค หลุมบ่อระหว่างทางอยู่บ้าง
จนกว่าจะถึงทางตัน ถือไม่มีเส้นทางที่ทอดยาวต่อไปอีกจริงๆ
จึงจะเปลี่ยนไปสู่ทางสายใหม่ต่อไป.....

..
รถเข้ามาถึง ขบส.โคราช ตอน 6 โมงเย็น
เขาพาเธอไปสอบถามรถที่จะไปบุรีรัมย์
มีรถออกตอน 18.30 น. เป็นรถใหม่ ดูนั่งสบาย
เธอซื้อตั๋ว เอากระเป๋าไปจองที่นั่ง และรีบมานั่งกินข้าวกับเขา
เธอสั่งก๋วยเตี๋ยวร้อนๆ มาทานรองท้อง

แล้วเขาก็เดินมาส่งเธอที่ท่ารถออก
เธอถามว่า เขาจะทอดทิ้งเธอหรือเปล่า
เขาบอกว่า มีแต่เธอนั่นแหละที่บอกให้เขาไปมองคนอื่นบ้าง
ให้ทอดทิ้งเธอก้ได้
แต่เขาไม่เคยพูดว่าจะทอดทิ้งเธอเลย
แต่เขากลับชวนเธอว่า คืนนี้ จะค้างที่โคราชด้วยหรือไม่ แล้ว พรุ่งนี้ค่อยกลับแต่เช้า
ถามมาตั้งแต่นั่งอยู่บนรถ แต่เธอยังไม่ตอบ

เธอลังเล ถามว่า จะให้อยู่ค้างด้วยไหม
แต่เขาเห็นเธอซื้อตั๋วแล้ว.
งั้นก็... ขึ้นรถกลับเถอะ พรุ่งนี้จะได้ไปทำงานแต่เช้า
ไม่เหนื่อย มีเวลานอนเต็มที่...

พอรถออกไปได้สักพัก
เธอก็โทรมาหาเขา ถามว่า จะให้พักค้างคืนที่โคราชด้วยไหม
เธอลังเล????....

แต่เมื่อเธอขึ้นรถไปแล้ว ก็กลับเถอะ
วันเสาร์ค่อยเจอกัน....