หลังจากที่เธอสอนพิเศษเสร็จ เธอกลับมาที่พัก
หาข้าวทานและโทรหาเขา
ตอนกลางวัน เธอก็ทานรองทองเท่านั้น แต่ยังไม่อิ่มเต็มที่
เมื่อวันวาน เธอบอกว่า เธอไม่ได้ไปกินเหล้า เมาลืมเครียดหรอก
พอจะมีสติคิดได้บ้าง...
... แต่มีบางเรื่อง ที่เธอยังไม่ขอบอกตอนนี้ จะขอบอกเขา เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม
เมื่อถึงเวลาที่เขาและเธอ เป็นคนๆเดียวกัน
แล้วเธอจะเล่าบางเรื่องที่ยังไม่เปิดเผยให้เขาฟังเอง
... ก็คงจะเหมือนเขา ที่ยังไม่ได้เล่าเรื่องที่กลุ้มใจ หนักใจ...
เขาได้แต่อึ้ง
เรื่องอะไรอีกล่ะเนี่ย...
เป็นปริศนาซะอีก
...
วันที่ 5 ธ.ค. เขาติดตามข่าว
งานฉลอง 80 พรรษาในหลวง
ท่านจะเสด็จออกมหาสมาคมในช่วงสายวันที่ 5 ธ.ค. ที่พระบรมมหาราชวัง
เหมือนช่วงวันที่ 9 มิ.ย.2549 ที่ในหลวงเสด็จออกมหาสมาคมที่พระที่นั่งอนันตสมาคม
วันนั้นเป็นภาพที่ยิ่งใหญ่ในความทรงจำ และในความรู้สึกอย่างยิ่ง
เธอเองก็เคยบอกว่า อยากเข้าไปร่วมเหตุการณ์ในวันนั้น
เขาเลยส่ง SMS ไปชวนเธอไปร่วมเหตุการณ์สำคัญครั้งประวัติศาสตร์
และที่สำคัญ เขาจะได้เจอหน้าเธอเร็วขึ้น แทนที่จะต้องรอถึงวันเสาร์ - อาทิตย์
แต่เธอบอกว่า อาจติดงานนิทรรศการเฉลิมพระเกียรติที่หน่วยราชการจัดที่จังหวัด
แต่เธอก็อยากไป
เธอไม่อยากให้เขาไปคนเดียว
แต่เขาอยากไป
อยากเข้าร่วมเหตุการณ์สำคัญครั้งหนึ่งในชีวิต
เธอจึงบอกว่า เดี๋ยวจันทร์นี้ ดูสถานการณ์ ณ ที่ทำงานก่อน
บางที เธออาจไปกับเขาได้...
แต่เขาก็ทำใจไว้แล้ว เธอคงไม่ว่าง
ถ้าไป เธออาจจะเหนื่อยก้ได้
เพราะเข้า กทม . ตอนเย็นวันที่ 4 และกลับ เย็นวันที่ 5
อยู่เพียง 24 ชั่วโมงเท่านั้น
แต่เธอบอกว่า ไม่กังวล
เพราะมีคนอยู่ข้างๆตัวเธออยู่แล้ว
:))))))
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น