“……คุณก็รู้ว่าฉันคิดและรู้สึกยังไงเมื่อเรามีปัญหากัน ฉันเครียด คิดมาก เสียใจและสุดท้ายก็ร้องไห้ ยิ่งคุณไม่รับโทรศัพท์ ไม่คุยกับฉัน ยิ่งเครียด คิดไปต่างๆนาๆ คุณรู้มั้ย ถึงจะโมโห พูดอะไรที่ไม่ดีใส่คนรักมากเท่าไหร่ ใจฉันก็เจ็บมากเท่ากัน มันเหมือนทำร้ายหัวใจตัวฉันเอง คุณเจ็บฉันก็เจ็บด้วย ทำไมเราต้องทำร้ายหัวใจกันนะ ขอโทษนะที่รัก ฉันขึ้นรถกาฬสินธุ์แล้ว แต่คุณส่ง Sms มาก่อน ฉันต้องลงที่หอนาฬิกา ฉันอยากไปหา อยากคุย อยากให้คุณกอดฉัน และปลอบฉันอยากร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดอุ่นๆที่ฉันตั้งตารอว่าเมื่อไหร่จะได้อยู่ใกล้ๆคุณ ไม่อยากอยู่ใกล้ๆฉันเหรอ....”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น