บันทึกรัก ฯ : เหน็ดเหนื่อยเพราะรัก....

ช่วงตอนเย็น เธอโทรมาหาเขาอีกครั้ง
เธอพึ่งจะกลับมาถึงจังหวัดที่เธอทำงานอยู่
ทั้งวัน เธอติดรถเดินทางไป อ.บรบือ กับครอบครัว
ดูแลญาติพี่น้องสารพัด
เมื่อกลับมาส่งพ่อที่บ้าน เดินทางออกจากบ้านตอนบ่าย 3 โมง มาถึงจังหวัดที่เธอทำงานตอน 5 โมงเย็นเศษๆ

เธอรีบโทรบอกเขา บอกขอโทษที่ให้เวลาน้อยไปนิด
"เข้าใจนะว่า รักพ่อกับแม่มากที่สุด"

เขาไม่ได้ว่าอะไรนี่นา
เห็นใจเพราะคุณพ่อของเธอไม่ค่อยสบาย
นึกแล้วก็น่าน้อยใจแทนคุณพ่อของเธอ
ช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมา เธอกลับบ้านเดือนละ 1 ครั้ง

เพราะมัวแต่ไปไหนมาไหนกับเขา
ไปจังหวัดโน้นจังหวัดนี้ บางเสาร์-อาทิตย์ มีงานที่ต้องทำต่อเนื่อง จึงต้องอยู่ที่จังหวัดที่เธอทำงาน
ไม่ได้ไปไหน

มาถึงวันนี้ ก็ดีเหมือนกัน ที่นึกถึงพ่อแม่เสียบ้าง
ช่วงที่ผ่านมา ปากบอกว่ารักเขาๆๆๆๆๆ อยู่บ่อยครั้ง
คิดถึงแต่เขา ฝันถึงแต่เขา

คราวนี้ คงจะนึกถึงพ่อแม่บ้างล่ะ