...+

วันพุธที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2550

บันทึกรัก ฯ : ความหงุดหงิดยามดึกของเธอต่อความไม่เอาไหนของแฟนเพื่อน


เธอผู้เป็นหวานใจของชายคนหนึ่ง เป็นคนที่รักเพื่อนมาก ห่วงใย และแคร์เพื่อนอยู่เสมอ
วันก่อน เพื่อนรักมายืมชุดใส่ไปร่วมงานแต่งงาน เธอก็เลือกชุดสีขาวสวยหวานให้เพื่อนใส่ไป
เพื่อนก็โวยวาย เพราะรับไม่ได้ ไม่เข้ากับรูปร่างที่อวบอ้วน หลังจากโวยวายจนหนำใจแล้ว ก็เลือกได้ชุดหนึ่ง


เพื่อนของเธอ มีสามีแล้ว แต่ดูเหมือนว่า สามีจะไม่ค่อยได้เรื่องเสียเลย
สามีของเพื่อนเธอ เป็นรุ่นพี่ แต่ทว่ายังเอาตัวไม่รอด
ยังคงขอเงินเมียใช้อยู่
ช่วงนี้สามีของเพื่อนเธอ ก็ไปหางานทำใน กทม. ไม่ยอมกลับมาอยู่ด้วยกันเสียที
จนเพื่อนของเธอ รอแล้วรอเล่า และดูท่าทาง สามีอาจจะไม่กลับมาหาเธอเสียแล้ว
คาดว่า คงจะไปหลงไหลติดพันกับสาวๆตามประสา


ยิ่งรับฟังเรื่องราวต่างๆ ทำให้เธอผู้เป็นหวานใจของชายคนหนึ่ง เกิดอารมณ์เซ็งอย่างมาก
แทนที่ดูละคร กาษา นาคา จะรู้สึกดี แต่วันนี้ กลับเซ็ง
เพราะสงสารเพื่อน
เห็นใจเพื่อน


เธฮจึงโทรมาพูดคุยและระบายกับชายคนหนึ่ง ก่อนนอนด้วยอารมณ์ขุ่นมัว
แต่เขาก็รับฟังเธอด้วยอาการงัวเงียเช่นกัน
เขากำลังดูรายการเพลงลูกทุ่งทางเคเบิลทีวี เธอได้ยินเลยขอให้ร้องเพลงกล่อมนอน
เขาจึงพยายามส่งเสียงร้องไปทางมือถือ เหมือนท่องบ่น
จนเธอบอกว่า พอแล้ว พอๆๆ ฟังไม่ได้เลยนะ


หลังจากปบ่อยให้เธอคุยจนรู้สึกดี ก่อนวางสาย ก็อวยพรให้เธอนอนหลับฝันดี
และตามด้วย จุ๊บๆๆ จ๊วบๆๆๆๆ
ถ้าอยู่ใกล้ๆ นอนข้างๆ คงได้กอด ได้จูบและหอมแก้มทั้งซ้ายและขวาไปเรียบร้อยแล้ว


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น