หลายตอนที่ผ่านมา นายบอนได้เขียนบันทึกรักของชายคนหนึ่ง บันทึกเหตุการณ์ที่ทำให้บางคนรู้สึกตาร้อน
บางคนรู้สึกชุ่มชื่นในหัวใจ
เมื่อบันทึกมาหลายตอน แล้วเกิดอะไรกับคนที่เขียนบันทึกบ้าง??
“อ๊ะ เขียนแปลกๆ แล้วคนที่เขียนบันทึกกับชายคนหนึ่ง ไม่ใช่คนๆเดียวกันหรือ”
หลายคนว่า น่าอิจฉาคนที่เขียนบันทึกจัง แต่คนที่รู้จักคนเขียนบันทึก และได้เข้ามาอ่านก็ทักท้วงว่า
“เขียนแต่เรื่องคนอื่น แล้วเรื่องของตัวเองล่ะ ไปถึงไหนแล้ว หาได้ซักคนรึยัง”
เวลาที่ได้อ่านเรื่องราวของความรัก ข้อความที่เกี่ยวกับความรัก หลายครั้งจั๊กจี้หัวใจอยู่บ่อยๆ
บางคราวก็เสียดแทงใจดำเข้าให้
เมื่อชายคนหนึ่งเห็นว่า ชอบเขียนบันทึกดีนัก เลยไหว้วาน ให้เขียนให้หน่อย
... เรื่องความรักเป็นเรื่องส่วนตัวของคน 2 คนนะ ให้คนอื่นมารับรู้จะดีหรือ แล้วให้เขียนให้เนี่ยจะเขียนได้ดีเท่ากับเจ้าของเรื่องหรือเปล่าล่ะ
”เรื่องราวที่ให้นำมาเล่า ก็เหมือนกับการให้คนอื่นได้ร่วมเป็นพยานรักของเราไปด้วย อยากรู้เหมือนกันว่า สิ่งที่เราคิดและพยายามทำให้เค้า มันเหมาะสม เข้าท่าหรือไม่ ก็จะได้ความเห็นของหลายคนเป็นคำตอบนี่แหละ”
เออ.. คิดฉีกแนวดี
เวลาเห็นคู่รักคนอื่นๆ จะสวีทกัน มักจะหามุมส่วนตัว เพื่อที่จะแสดงความรักได้อย่างเต็มที่
แล้วให้นำเรื่องราวมาเล่า มาเขียนบันทึกเนี่ย เหมือนมีคนไปเป็น ปาปารัสศี่ แอบดูคนพลอดรักกันเลยนะเนี่ย
”อย่างมากก็ได้แค่บันทึกเป็นตัวหนังสือ ไม่มีรูปภาพ ที่เหลือให้คนอ่านจินตนาการเอาเอง”
เมื่อเขียนเรื่องราวความรักของเขาและเธอ ให้นามว่า ชายคนหนึ่งและแฟนสาว ฟังที่เขาเล่าไปก็เขินเหมือนกัน อย่างตอนที่แล้ว เล่ามาว่า ไปกอดเธอที่บริเวณกุฏิหลวงตามหาบัวที่สร้างไว้ บนยอดเขามองเห็นวิวของเขื่อนอุบลรัตน์อันสวยงาม แหม อยู่ในที่สวยงาม โรแมนติกขนาดไหนนะ...
”อย่างดีก็คงเขียนบรรยายได้แค่นั้นแหละ เพราะไม่ได้เห็นด้วยตา ไม่ได้กอดเอง ยังคงก็คงเขียนเล่าไดแค่นั้นแหละ คงไม่สามารถเล่าถึงความรู้สึกในขณะที่โอบกอดตัวเธอ ความอบอุ่นที่ได้รับ ฯลฯ.......
..... แต่ถ้าอยากรู้ว่า เกิดความรู้สึกยังไง ก็ลองไปกอดสาวคนที่รักดูสิ จะได้เขียนบันทึกถ่ายทอดออกมาได้สมจริงสมจังยิ่งกว่านี้”
ป๊าด.......
จะโดนตบมั้ยล่ะเนี่ย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น