ปาฏิหาริย์ ของคนเล็กๆ

”....คนเล็กๆ ชวนให้คิดถึงหนังสือ ปาฏิหาริย์ของการตื่นอยู่เสมอ ของอริยสงฆ์ชาวเวียดนามผู้นั้น ท่าน ติช นัท ฮันท์

จำอะไรเกี่ยวกับหนังสือนั้นไม่ได้มากนัก เว้ยแต่เพียง การที่ท่าน ติช นัท ฮันท์ ได้ชี้ให้เห็นว่า มีปาฏิหาริยิ์ย์มากมายเพียงใดในชีวิตสามัญ

กระทั่งการก้าวเดินของมนุษย์ก็เป็นปาฏิหาริย์

คนทั่วไปอาจไม่คิดเช่นนั้น แต่เพราะเคยอยู่กับคุณยายอายุร่วมร้อยปี จึงพอจะเห็นว่า สิ่งที่ทึกทักเอาง่ายๆว่า ไม่มีความหมาย เพราะทำกันได้โดยไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรอย่างการเดินนั้น ที่แท้วิเศษเพียงไร ทุกก้าวที่คุณยายเดินในบ้าน เป็นไปด้วยความยากลำบาก เพราะกาลเวลาได้ช่วงชิงความคล่องแคล่วในการขยับเคลื่อนส่วนต่างๆของร่างกายไปนานแล้ว

หากยังมีชีวิตอยู่จนแก่เฒ่า วันหนึ่งก้าวเดินของทุกคนก็จะเป็นเช่นเดียวกับทุกก้าวของคุณยาย บางทีวัยในปัจจุบันและความแข็งแรงของร่างกายอาจทำให้หลงลืมไปว่า ที่แท้ทุกก้าวของมนุษย์นั้นเป็นปาฏิหาริย์อย่างไร….”


จาก คนเล็กๆ โดย ขวัญใจ เอมใจ. กรุงเทพฯ : สารคดี 2544