...+

วันอังคารที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2550

บันทึกรักจากชายคนหนึ่ง : สงกรานต์นี้ไปที่บ้านของฉันไหม

เมื่อคนเรารักกันอย่างจริงใจ ย่อมอยากให้คนในครอบครัวของแต่ละฝ่ายยอมรับตัวเขา และเธอ
ดูเหมือนว่า ด่านนี้ จะเป็นด่านสำคัญที่จะก้าวไปสู่เส้นชัยของชีวิตคู่
คือการได้ใช้ชีวิตร่วมกันตลอดไป

มีหลายกรณีที่คู่รัก รักกัน แต่พ่อแม่ของคู่รัก ไม่ชอบ
ที่ไม่ชอบอาจเพราะไม่รู้จัก หรือผิดความคาดหวังของคนที่จะมาอยู่ร่วมกับลูกของตน
เมื่อพ่อแม่จะมอบหมายให้ใครสักคนมาดูแลลูกของตนที่เฝ้าเลี้ยงดูมาจนเติบใหญ่
ย่อมอยากให้คนนั้น เป็นที่พึ่งพิง ดูแลลูกของตนแทนพ่อและแม่ได้



การก้าวย่างเข้าไปยังบ้านของอีกฝ่าย หรือพบปะกับพ่อแม่ของอีกฝ่าย จึงเป็นด่านสำคัญอีกขั้นหนึ่ง

เมื่อฝ่ายชายก้าวเข้าไปทำความรู้จักกับครอบครัวของฝ่ายหญิง
มุมหนึ่งที่ถูกจับตามอง
เขาจะเป็นที่พึ่งพา เลี้ยงดูฝ่ายหญิงให้มีความสุขได้ตลอดไปหรือไม่
ทำให้พ่อแม่ของฝ่ายหญิงมั่นใจได้มากเพียงใด
ถ้าความรู้สึกขั้นแรกไม่ผ่าน แม้จะสามารถเข้ากับครอบครัวของฝ่ายหญิงได้
พ่อแม่ของฝ่ายหญิงย่อมไม่สบายใจ แม้จะยิ้มรับกับว่าที่ลูกเขยคนใหม่
แต่ลึกๆคงจะคิดหนักเหมือนกัน..

เมื่อฝ่ายหญิงก้าวเข้าไปทำความรู้จักกับครอบครัวของฝ่ายชาย
มุมหนึ่งที่ถูกจับตามอง โดยเฉพาะผู้เป็นแม่
เธอจะดูแลเอาใจใส่ ให้ความรักต่อลูกชายของแม่ได้ดีเพียงไร
เสน่ห์ปลายจวัก และเสน่ห์ในตัวเอง มีมากน้อยเพียงใด



ความประทับใจตั้งแต่เริ่มแรกพบนั้น สำหรับหลายคนเป็นสิ่งที่สำคัญยิ่ง
เห็นอย่างไร หลายคนตัดสินว่า เขาและเธอเป็นคนอย่างนั้น
การเตรียมตัวเตรียมความพร้อมสำหรับก้าวย่างสำคัญ
เสมือนการให้เกียรติกับผู้ใหญ่ของแต่ละฝ่าย...

เช่นเดียวกับความรัก
ที่แต่ละฝายย่อมต้องให้เกียรติซึ่งกันและกัน
รักกันอย่างให้เกียรติ เพื่อที่จะรักกันให้ยืนนาน....

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น