...+

วันพฤหัสบดีที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2550

บันทึกรักจากชายคนหนึ่ง ; รอยยิ้มของเธอ....ที่รอคอย

บนเส้นทางและระยะเวลาของความรักของคนคู่หนึ่ง ย่อมมีทั้งช่วงเวลาที่สุข และทุกข์ ช่วงเวลาที่เข้าใจกัน และไม่เข้าใจกัน ซึ่งหลายครั้งที่ความไม่เข้าใจกันนั้น เกิดจากเรื่องที่..เข้าใจไปเอง

เช่นเดียวกับความรักของชายคนหนึ่ง กับผู้หญิงของเขาที่เกิดขึ้นในเวลาอันรวดเร็ว
ในระยะเวลาที่ผูกพันกันไม่นานนัก ยังคงมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องการคำตอบ

บางสิ่งบางอย่างก็ยากแก่การเข้าใจ ซึ่งต้องใช้เวลา
บันทึกรักของชายคนหนึ่งได้เก็บประเด็นนี้ไว้...

..กว่าจะได้พบรอยยิ้มของเธอ จากความไม่เข้าใจในวันวาน เขาต้องรอคอยอยู่หลายวัน กว่าที่วันนั้นจะมาถึง..


เมื่อราว 10 วันก่อน ด้วยความไม่เข้าใจบางอย่างของเธอ ทำให้เขาต้องคิดหนัก
ความรู้สึกที่เกิดขึ้น ได้ถูกถ่ายทอดมาในเมล์ของเธอที่ส่งถึงเขา


++++

เมื่อคืนฉันนอนไม่หลับ..ฉันกลุ้มใจมากฉันไปหาเพื่อน..เพื่อนถามว่าเป็นอะไร..ฉัน
ไม่รู้จะบอกเพื่อนว่าไง..นอกจากร้องไห้อย่างเดียว..

กลับบ้านพัก 4 ทุ่ม จะนอนก็นอนไม่หลับ
พยายามโทรหาคุณแต่คุณไม่รับเลย ..บางครั้งก็ปิดโทรศัพท์..ฉันคิดมากเลยฉันกลัวว่า..ตัวฉันจะทำให้คุณเกลียดแล้ว..คุณบอกให้เวลาฉัน 48 ชั่วโมง
คุณรู้มั้ยแค่หลังจากคุณวางโทรศัพท์และปิดไม่ถึง10 นาทีเลย ฉันรู้ตัวเอง
ว่าฉันใช้อารมณ์ตัดสินความรักและความปราถนาดีจากตัวคุณ
คุณอยากให้ฉันมีความสุข..กับสิ่งที่ฉันชอบ
..แต่ฉันแปรเจตนาของคุณเป็นอย่าง
อื่น..ฉันดูถูกความรักของคุณ..คุณให้ฉันได้อธิบายได้มั้ยว่าเพราะอะไร
..ฉันรอถึง 48 ชั่วโมงเหมือนที่คุณว่าไม่ได้
คุณจะยกโทษให้ฉันได้มั้ย..

ฉันทำของขวัญวันเกิดให้คุณแล้วเมื่อคืนหลังจากที่ฉันหาเรื่องคุณ
คุณเข้าไปอ่านหรือยัง..จริงอย่างที่คุณพูด



ฉันฝันว่าโทรหาคุณแล้วคุณถามว่าฉันกินเหล้าหรือเปล่า..ฉันบอกว่าฉันไม่ได้กิน..
เพราะคุณไม่อยากให้ฉันกินเวลากลุ้มใจ
แล้วฉันก็ตื่นขี้นมาเมื่อตอนตี 2 เศษๆ โทรหาคุณ ติด
มีสัญญาณ แล้วก็ส่งอวยพร" happy brith day.ขอโทษนะ " ให้คุณ
คุณจะเชื่อฉันหรือเปล่าฉันไม่ได้กินเหล้าหรือเบียร์เลย

ฉันนั่งคิดทบทวนและก็เปิดบันทึกรักของเราอ่าน

เช้านี้ฉันตาบวมหมดเพราะเมื่อคืนร้องไห้ตลอด
..ฉันกลัว..กลัวว่าคุณจะไม่รักฉัน
เหมือนเดิมแล้ว..ฉันกกลัวสารพัดเกี่ยวกับความรู้สึกของคุณ
แล้วคุณนอนหลับมั้ย
..ที่รัก..ฉันเสียใจมากกับการกระทำของตัวเอง
ภาวนาให้ถึงเช้าเร็วๆ จะได้ ครบกำหนด 48 ชั่วโมง

จน 6 โมงเช้าก็ส่งข้อความหาคุณอีก
รายงานการส่งคุณได้รับแล้ว ..แบตเตอรีโทรศัพท์หมด..ไม่มีที่ชาร์ทเพราะลืมไว้ที่ทำงาน
..8 โมงเช้าไปทำงานโทรตู้สาธารณะหาคุณ..แต่ไม่มีสัญญาณ

คุณไปทำงาน..วันนี้..คุณได้บอกฉันไว้แล้ว..แต่เมื่อวานมีปัญหา..คุณคงกลุ้มใจ..
ไม่สบายใจ..เหนื่อย..แล้วยังต้องมาเสียใจกับคนบ้าๆ
แบบฉันที่คุณบอกว่า..ฉันมีค่าเหลือเกินสำหรับคุณ

ตอนนี้ฉันยังมีความหมายแบบนั้นในใจคุณอยู่หรือเปล่า..

ฉันอยากไปหา..ไปกอดคุณและอยากจะซบไหล่ของคุณร้องไห้เหลือเกิน..เวลาที่คุณให้ฉัน
ทบทวนมันนานเหลือเกิน..นานจริง ๆ
คุณอยู่ไหน..ทำอะไรอยู่..เปิดโทรศัพท์คุยกับ
ฉันได้มั้ย..ฉันขอไม่รอเวลา 48 ชั่วโมงได้มั้ย..

ฉันรู้แล้วว่าฉันต้องการอะไร..คุณไม่ได้เป็นที่พักใจยามเหงา..คุณเป็นมากกว่า
นั้น..คุณคือความจริงที่ปราถนา..ฉันได้อ่านบทกวีของ
คาลิล แล้ว ถ้าคุณจะบันทึกให้ฉันได้อ่าน..ฉันก่านแล้วค่ะ..และมันเจ็บปวดเหลือเกิน..




ในอีก 10 กว่าวันต่อมา เมื่อสิ่งที่ผู้ชายคนนี้ ได้ทำให้เธอ และแล้ว สิ่งที่ตั้งใจไว้ ก็บังเกิดผล เธอได้รับข้อมูลข่าวสารในสิ่งที่เธอชื่นชอบ อย่างคาดไม่ถึงมาก่อน ทำให้เธอเกิดความสุขอย่างล้นเหลือ ...

กว่าที่เขาจะได้รอยยิ้มของเธอ...ที่รอคอย เมื่อ 10 วันที่แล้ว ก็เกือบเอาตัวไม่รอดเหมือนกัน....

นี่คือ ข้อความจากเธอที่ส่งถึงเขา ในวันที่มีรอยยิ้มของเธอ...




ความรัก Date: Wed, 28 Mar 2007


คุณ..จ๋า..

เป็นไงมั่งวันนี้งานหนักมั้ย
...เหนื่อยหรือเปล่าจ๊ะ..ส่งใจมาใกล้ชิด คุณทุกวันนะค่ะ..อย่าเพิ่งน้อยใจฉันนะ..เมื่อบ่ายนี้ฟังดูยังไงก็ไม่รู้..พิกลอยู่
เหมือนกัน..ฉันรู้ว่าคุณหวงฉันนะหึงด้วยหรือเปล่าค่ะ...แต่หัวใจฉันก็ปิดตาย
สำหรับคุณคนเดียวแล้วนะ..คุณก็น่าจะรู้ดีนะ..คุณทำให้ฉันมีความสุขเสมอ..เมื่อ
เจอกัน..หรือแม้ในความคิดถึงก็เป็นสุขตลอด..

ฉันอยากจะทำให้คุณมีความสุขจังเลย..
ทำไงน๊า..แต่วันนี้มีรางวัลให้คุณนะ
..คิดไว้แล้วกันนะค่ะ ว่าจะอยากได้อะไร


เหมือนเรา..คิดถึงกัน..อยู่ไกลกัน..รอเวลาให้ได้เจอกัน...และห่วงใยกัน..

..แต่คุณเชื่อมั้ย..ตอนจากกันนี่ซิมันทรมานนะ
..จำวันที่ไปเที่ยวที่ภูกุ้มข้าวได้มั้ย..คุณรอส่งฉันอยู่ข้างล่าง..ฉันอยากจะร้องไห้จังเลย..แล้ววิ่งเข้าไปกอด
คุณบอกว่าฉันคิดถึง..และไม่อยากจากคุณไป


***ถ้าเป็นฉันก็อยากจะหลับไปในซอกไหล่อุ่นๆ
ของคุณ และเสียงห้าวๆ ของคุณที่กล่อมให้ฉันนอนหลับฝันดี***

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น