ที่คาเฟ่คราวก่อนย้อนความหลัง
ฉันมานั่งฟังเพลงชมแสงสี
เอนกายพิงคลึงแก้วแก่ดีกรี
บนเวทีมีนักร้องกล่อมบรรเลง
ยลโฉมงามใต้แสงที่พราวพร่าง
เธอโชว์ร่างร้องรำทำเหยงเหยง
พอฝืนฟังแกล้มเหล้า เคล้าครื้นเครง
จังหวะเพลงเร่งเร้าสะเด่าใจ
ฉันยิ้มให้ตัวเองที่หาญกล้า
เสน่หาพาใจให้อ่อนไหว
เผยอยิ้มยื่นหน้าพร้อมมาลัย
ดวงฤทัยวาบหวิวสะเทิ้นอาย
พอหมดคิวเธอร้องรีบมานั่ง
ฉันรีบสั่งดริ๊งให้ดีใจหาย
เธอฉอเลาะออดอ้อนอิงแนบกาย
ฉันลืมยายที่บ้านในทันที
ฉันฝากรักเธอไม่ปัดหรือขัดขืน
เริงระรื่นชื่นใจแสนสุขขี
ฉันเกี่ยวก้อยค่อยประคองสู่ฉิมพลี
ดวงฤดีปรีดิ์เปรมสุขสำราญ
อีกสองวันจึงรู้ฤทธิ์มารศรี
ต้องรีบรี่ไปหาหมอช่วยสมาน
แม่โฉมยงฝากหนองในไว้เบอะบาน
ทรมานแทบตายหายซ่าเลย
"ชบาดำ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น