ส ต รีี มีี ส อ ง มื อ
มั่นยึดถือในแก่นสาร
เกลียวเอ็น จักเป็นงาน
มิใช่ร่านหลงแพรพรรณ
ส ต รี มี ส อ ง ตี น
ไว้ป่ายปีนความใฝ่ฝัน
ยืนหยัดอยู่ร่วมกัน
มิหมายมั่นกินแรงใคร
ส ต รี มี ด ว ง ต า
เพื่อเสาะหาชีวิตใหม่
มองโลกอย่างกว้างไกล
มิใช่คอยชม้อยชวน
ส ต รี มี ด ว ง ใ จ
เป็นดวงไฟไม่ ผันผวน
สร้างสมพลังมวล
ด้วยเธอล้วนก็คือคน
ส ต รีี มี ชี ว ิต
ล้างรอยผิดด้วยเหตุผล
คุณค่าเสรีชน
มิใช่ปรน กามารมณ์
ดอกไม้มีหนามแหลม
มิใช่แย้มคอยคนชม
บานไว้เพื่อสะสม
ความอุดมแห่งแผ่นดิน !
๔ พฤศจิกายน ๒๕๑๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น