ปรัชญาหอยโข่ง

1.อยู่เขื่อนอยู่โขงโค้งงมโข่ง
ตีนเกี่ยวหลังโกง เกือกคู่เก่า
ค่อยคืบทีละนิด สะกิดสะเกา
ถึงเงียบแต่ไม่เหงา เฝ้างมงาย

2. ผืนน้ำแทนผ้าที่ข้าห่ม
คลุกเลนเล่นหล่ม เดี๋ยวงมเดี๋ยวหงาย
ชักชวน สาวหอยกาบเล่นเกมทาย
ชักชวนสาวหอยลายไปกินลม

ไม่รู้เดือนรู้ดาวกับเขาดอก
นอนคุยสัพยอกกับหอยขม
พี่น้องอพยพจากน้ำ ยม
เพราะบ้านถูกทับถม จมโรงงาน

อย่าไปเลยบางกอก-คนหลอกลวง
เขาจะหลอกพุ่มพวงไปเป็นอาหาร
หอยกระป๋องราดพริก- ภัตตาคาร
ถึงบ้านเราดันดารก็บ้านเรา-ฯ

3. ค่อยค่อยงมค่อยค่อยง้างอย่างโง่โง่
ค่อยค่อยเงยค่อยค่อยโงอย่างโคตรเหง้า
ชะโงกน้ำดู ชะเง่อสะท้อนเงา
ถึงอดโซแต่ไม่เศร้า ไม่ซมซาน

อยู่อย่างหอยทะนงซื่อตรงหอย
ถึงน้ำกร่อยสิใจยังไหวหวาน
ร่วมบรรเลงเพลงหอย กังสดาล
ทั้งหอยเหี่ยวหอยยานทั้งหอยเยาว์

คือตัวข้างมโข่งทั้โขงเขื่อน
ไม่เคยคิดขับเคลื่อนเหมือนใครเขา
ง่วงก็นอนขำก็ขันคันก็ เกา
วันเบาเบาจิบน้ำคลองแทนฟองเบียร์

4. อยู่เขื่อนอยู่โขงโค้งงมโข่ง
อยู่ในที่อากาศโปร่งน้ำไม่เสีย
รักหอยสักหอย-มักน้อยไม่ เพลีย
สร้างสรรค์งานงัวเงียเฝ้งมงาย ฯ

เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์