บทกวีร้อยปี ลูเซียน บาลก้า

โคลงสี่
ฉันรู้จักเธอมาชั่วชีวิตหนึ่ง
ชั่วชีวิตนี้ ฉันมีแต่ ความโศกเศร้า
ความงามของเธอคือ กวีนิพนธ์
ซึ่งฉันไม่อาจเป็นอะไรให้เลย

กวี

ฉันเพียงแต่แปลเท่านั้น
ถึงแม้ฉันจะ เขียนบทกลอนของฉันเองบ้าง
มันก็เป็นเรื่องช่างธรรมดาทีเดียว
มิฉะนั้นบทกวีจะมีสีสันต่างๆ
มาสร้างดอกไม้ขึ้นใหม่ได้อย่างไร?
ฉัน แปลอย่างไม่หยุดหย่อน
ฉันแปลเป็นภาษาโรมาเนีย
เพลงหนึ่งซึ่งวิญญาณของฉัน
ฮัมทำนองแผ่วเบา
อยู่ในภาษาของมัน เอง

ลูเซียน บลาก้า
( 2438-2504 )
กวีเอกของโรมาเนีย