ฟังคำวอนอ่อนถ้อยอยู่ในสาส์น
ของ "เพียงเพ็ญ" เด่นรสพจมาน
จึงเพียงขานถ้อยคำจำนรรมา
ด้วยจิตไมตรีอารีรักขอบูชาใจเพ็ญเด่นเพียงฟ้า
ผม "คมจักร" รำพันใฝ่ฝันหา
จากใจรักภักดีมีคนมา
จึงขอว่าคำกลอนสุนทรชาย
ที่เอ่ยว่ารัก "เขา" เมาเหลือหลาย
แม้จะห้าขวบปีไม่มีวาย
เธอยังหมายมอบใจให้เขาครอง
จะหาใครในภพนี้ดีเพียงเจ้าโอ้ใครหนอคือ "เขา" เศร้าแทนนัก
เพ็ญคงเรักได้ไม่จิตสอง
แม้นมีอื่นหมื่นชายไม่หมายปอง
คงคิดครองคะนึงเจ้าเศร้ามิวาย
ช่างกล้าหักอกเพ็ญเด่นสลาย
รักกันมาห้าปียังมีคลาย
ช่างไร้แล้วเชิงชายควรบูชา
ทั้งที่เพียงเพ็ญเจ้าเฝ้าคอยรัก"เขาคนเดียวเท่านั้นเพ็ญมั่นรัก"
คอยสมัครเคียงสมรนอนคอยหา
เพื่อจะคอยกำหนดบทวิวาห์
กลับร้างราโรยรักสุดหนักทรวง
ก็ประจักษ์รักนี้แน่นแสนใหญ่หลวง
ใช่รักเล่นเป็นจริงใช่สิ่งลวง
เขาควรล่วงรู้ใจเพ็ญได้ดี
กลับทอดทิ้งเธอไปใจร้ายนักกตัญญูรู้บุญคุณแทนพ่อ
อ้างว่าภัก..ดีพ่อพอได้หนี
ช่างไม่อายสัตย์ชายชาติชาตรี
คนเช่นนี้น่าพะวงหรือนงคราญ
ก็ยังพอแทนได้หลายสถาน
เขาอ้างเพื่อหนีหน้ายุพาพาล
ถ้าชายชาญคงไม่เป็นเช่นเขาเลย
ขวบห้าปีมิใช่น้อยคอยบ่มรักด้วยใจรักปักจิตคิดแน่วแน่
เขากลับหักทิ้งไปได้เมินเฉย
หาคู่ครองแนบข้างอย่างเสบย
ทิ้งทรามเชยเพ็ญไว้ให้โศกา
ไม่เปลี่ยนแปรแต่ครั้งยังศึกษา
เฝ้าถนอมกล่อมรักภักดีมา
เฝ้าอุตส่าห์เอาใจมอบให้ชาย
จวบบัดนี้ยังคงรักปักจิตมั่นด้วยวิญญษณรักจริงของหญิงแท้
ไม่มีวันจืดจางจะร้างหาย
คงเป็นน้ำบ่ออู่อยู่ในทราย
จวบชีพวายคงขอรักปักจิตตรง
รักเขาแน่ยิ่งชีวิตจนคิดหลง
สลัดรักอื่นชายหมายพะวง
ปักจิตลงเพียงเขาคงเศร้าใจ
ได้อ่านถ้อยคำรำพันสรรมาว่าจึงเขียนกลอนวอนว่ามาปลอบจิต
"คม" เมตตาจะช่วยด้วยไฉน
ด้วยจิตรักเมตตาหาอื่นไกล
อยากจะให้เพียงเพ็ญเช่นอย่างเดิม
ช่วยมิ่งมิตรมิได้หวังพลังเสริม
ยึดรักทั่นถ่องแท้แต่รักเดิม
เพื่อได้เพิ่มกำลังใจไว้อดทน
ด้วยเกรงว่าใจน้องห้องน้อยน้อยคำโบราณท่านว่าน่าฟังนัก
จะท้อถอยอดได้ไม่กี่หน
น้ำใจหญิงกลิ้งใบบอนท่านสอนคน
กลัวจะจนต่อคำชายที่หมายปอง
น้ำใจรักหญิงกลิ้งไปมีได้สอง
ตัว "คม" มิเคยซดรสรักลอง
เคยได้ต้องลมหญิงลวงช้ำทรวงใน
ถ้าจะรักเพียงเดียวไม่เกี่ยวอื่นจะรอดูรู้ไว้ใจเพ็ญแน่
ไม่เคยชื่นอื่นชายจะได้ไหม
ถ้าจะรับปากก็ขอดูใจ
แน่แค่ไหนใจหญิงแท้ว่าแน่นัก
ว่ารักแท้เพียงใดได้ประจักษ์
จะรอดูผู้ใดเพ็ญใคร่รัก
เมือแปรพักตร์รักอีกทีลองดีชาย
อันว่าชายทั้งโลกใช่เพียงเขาหากจะคิดรักชายใจแน่วแน่
จะเบาใจเปลี่ยนสั้นนั้นอย่าหมาย
ยังมีอีกมากนักรักศักดิ์ชาย
ไม่กลับกลายรักแท้ไม่แปรปรวน
ที่รักแท้รีบเวียนเปลี่ยนใจหวน
ก่อนจะสายเกินไปไร้เนื้อนวล
แล้วจะครวญโอ้เรายังเขลานัก
อันชายโสดทรงดีมีอีกมากด้วยสงสารชีวาวาตย์จะขาดแล้ว
ถ้าไม่อยากรักพี่ "มนตรีศักดิ์"
และตัว "คม" นี้ออเออเสนอรัก
ให้เพ็ญพักตร์พินิจคิดตรองใจ
เพียงเพ็ญแก้วทนตะบึงไปถึงไหน
อันความรักมักผิดหวังยังถมไป
จงลองใหม่อีกหนหาคนดี
"คมจักร" นี้มิเคยมีเลยคู่ขอตั้งสัตย์อธิษฐานสาบานว่า
นิทราอยู่เหน็บหนาวไร้สาวศรี
หาคนใดใจเมตตามาไยดี
ก็ไม่มีมองเพ็ญเป็นแรงใจ
ยโสธรพารามาแค่ไหน
"คมจักร" นี้ขอซนดั้นด้นไป
เอาหัวใจมอบเพียงเพ็ญเป็นทาสเอย
คมจักร นิลดำอ่อน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น