มืดตาไร้จันทร์จะส่องหวัง
เหลือเพียงดาวพริบพริบไกลให้กำลัง
เพื่อสองเราก้าวไปยังฝั่งฝัน
ค่ำคืนแสนเหน็บหนาวหวิวหวีด...
เธอซุกเข้าแนบอกฉัน
อุ่นไอในกายโชนให้กัน
อบอุ่นชีวันในบัดดล
เสียงลมกรีดผ่านใบสน
คีตกานท์ก็หวานซึ้งตรึงกมล
ยังคงดลใจในค่ำคืน
อิดล้าและอ่อนโรยสองเราเคล้าคู่
ทั้งหิวระโหยทนฝืน
ย่ำเท้าตามทางกลางคืน
ดาษดื่นดาราไร้จันทร์
ยืนอยู่ตรงกลางระหว่างฝัน
นับดาวดวงนี้ดวงนั้น
เธอฉันฝันไปให้ถึง
น.ส.อัชพร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น