พี่ชาย

เห็นรอยยิ้มพริ้มพรักก็รักแล้ว
ดวงตาแป๋วซื่อเดียงสาดูน่าขัน
ดูรีบเร่งจะไปไหนกลัวไม่ทัน
หนังสืออันหนักหนาก็คว้าไป

เอามานี่!สิหนังสือพี่ถือให้
ตั้งมากมายพี่ไปส่งจะลงไหน
ทำทะเล้นพูดเล่นพลางช่างกระไร
ตอบไวไวมีธุระจะต้องทำ

กล่าวขอบคุณนักหนาที่มาส่ง
รีบเร่งลงยืนหัวร่อพอให้ขัน
สอนอะไรมากมายไม่เคยจำ
รู้จักทำสสำรวมบ้างคงจะดี

บางครั้งซึมเหงาหงอยพี่คอยปลอบ
พี่คอยมอบความวางใจให้เต็มที่
รักนักหนาน้องสาวเจ้าคนนี้
มือขยี้หัวเบาๆคงเข้าใจ

ป่าค้างตะวัน

+ + + + + + + + + + + + + + + +
คนจุดตะเกียง : กลุ่มคนอยากเขียนในสิ่งที่อยากถ่ายทอดโดยไร้ขีดจำกัด
ทุกเรื่องที่อยากสื่อสารจากใจ

เชิญร่วมโหวต ศิลปินลูกทุ่งหญิงไทยในดวงใจของคุณ
http://onknow.blogspot.com/2007/05/blog-post_241.html