ต้นหญ้าวิเศษ

ชายผู้หนึ่งหลงกลิ่นเงินตรายิ่งกว่าอะไรทั้งหมด

วันหนึ่ง เขาถูกเพื่อนหลอกโดยให้ใบหญ้าเรียวยาวแก่เขาแล้วกระซิบกระซาบว่า "จุ๊ย์..จุ๊ย์... นี่คือหญ้าวิเศษ ตราบใดที่แกถือไว้ในมือ ไม่ว่าจะทำอะไร รับรองไม่มีใครมองเห็นตัวแกหรอก"

เขาเชื่อเพื่อนทุกคำพูด

เขาถือหญ้าวิเศษไปที่ตลาด และเห็นถุงเงินเหน็บอยู่ที่เอวของชายร่างใหญ่ เขาเดินเฉียวเข้าไปใกล้ เอื้อมมือกระตุกถุงเงินยัดใส่กระเป๋าเสื้อตัวเองอย่างหน้าตาเฉย

ชายร่างใหญ่รู้ตัวว่าถูกแย่งเงินไปต่อหน้าต่อตา ความโกรธจัดทำให้เขาซัดขโมยเสียหลายพลั่ก แต่ทั้งๆที่เจ็บแสนเจ็บ ขโมยผู้แสนซื่อยังอดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่า "ฮิ...ฮิ... ไอ้เบิ้มเอ๊ย แกทุบข้าได้ทุบไป ข้าไม่กลัวแกหรอก เพราะถึงยังไงแกก็มองข้าไม่เห็นว่ะ"


จาก ต่วยตูน
ตุลาคม พ.ศ. 2540