++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันศุกร์ที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2558

วันหนึ่งกฎธรรมชาติจะเหวี่ยงสิ่งที่คุณให้คนอื่นกลับมาหาคุณอีกครั้ง

เด็กชายและเด็กหญิงเล่นอยู่ด้วยกัน
เด็กชายมีก้อนหินสวยงามมากมาย
ส่วนเด็กหญิงมีลูกกวาดมากมาย
เด็กชายบอกกับเด็กหญิงว่า
“เราเอาก้อนหินแลกกับลูกกวาดของเธอได้ไหม?”
เด็กหญิงตอบตกลง

ก่อนที่จะนำเอาหินสีสวยมาแลกกับลูกกวาด
เด็กชายได้คัดหินเม็ดใหญ่และที่ตนเองชอบที่สุดแอบเก็บไว้
เอาเพียงแต่หินก้อนเล็กๆที่ตนเองไม่ค่อยชอบจำนวนหนึ่งมอบให้แก่เด็กหญิง
เด็กหญิงนำลูกกวาดที่เธอมีอยู่ทั้งหมด
มอบให้เด็กชายตามสัญญาที่ให้ไว้

คืนนั้น
เด็กหญิงนอนหลับฝันดี
แต่เด็กชายกลับนอนไม่หลับได้แต่พลิกตัวไปมา
เขาเฝ้าแต่คิด เด็กหญิงคงจะทำเหมือนตนเอง เธอต้องแอบซ่อนลูกกวาดไว้แน่ๆ
.....................................

“เชื่อใจ” ต่อกันจึงทำให้หลับสบาย
หากคุณให้คนอื่นได้ไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์
คุณก็มักระแวงว่าคนอื่นให้คุณร้อยเปอร์เซ็นต์หรือเปล่า?
นำเอาความจริงใจร้อยทั้งร้อยที่คุณมี
มอบให้กับคนรอบข้าง
จากนั้น จงหลับอย่างสบายใจไม่ต้องกังวล
แม้เราจะรู้ว่า “ความสงสัย”เป็นสิ่งที่ทำลายความสัมพันธ์ระหว่างกัน
แต่เราก็อดไม่ได้ที่จะสงสัย
ความสงสัยคือที่มาของความไม่ไว้วางใจผู้อื่น
คือความไม่เชื่อมั่นในตนเอง
คือสิ่งบั่นทอนระหว่างกัน
คือการดูหมิ่นในน้ำใจ
นี่คือมารทางความคิด!
โลกนี้ไม่มีอะไรผิดหรือถูก มีเพียงเหตุต้นและผลตาม
เมื่อเราให้ความจริงใจต่อคนรอบข้างไปร้อยทั้งร้อย
ก็อย่าได้คาดคิดว่าเขาจะจริงใจต่อเราหรือไม่
โลกมีแรงดึงดูด วันหนึ่งกฎแห่งธรรมชาติจะเหวี่ยงสิ่งที่คุณให้กับคนอื่นกลับมาหาคุณอีกครั้ง
ทรัพย์สินเงินทอง ชื่อเสียงสักการะคือสิ่งที่ตอนเกิดไม่ได้นำมา เมื่อยามตายไปเอาไปไม่ได้
คุณธรรมต่างหากที่คงอยู่อย่างแท้จริง ผู้มีคุณธรรมย่อมคงอยู่นิจนิรันดร์
เมื่อคุณให้ความจริงใจกับทุกคน คุณก็นอนหลับสบาย ไม่ผวาตื่นกลางดึกอีกต่อไป

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น