ในบ่ายวันที่ฉันรู้สึกเบื่อและเหงา
ใครบางคนเข้ามาทักทาย
พร้อมพร้อมกับส่งความรู้สึกดีดีมาให้
มันเป็นช่วงเวลาที่อบอุ่นเหลือเกิน
วันเวลาผ่านไป ...
ฉันบอกกับตัวเองว่า ... เธอคือคนที่ใช่
เธอคือคนที่ฉันอยากให้เข้ามาเติมเต็มในส่วนที่ขาดหายไป
ชีวิตของฉันคงจะลงตัว และสุขเกินกว่าใครใคร
ฉันหวัง ฉันวาดฝันมากมาย
แม้ใจหนึ่งยังกังวลอยู่เสมอว่า เธอจะยอมรับในความเป็นฉันได้ไหม
ฉันอาจจะไม่เหมือนใครใครที่เธอเคยรู้จัก
แต่ฉันก็มีใจที่พร้อมจะให้กับเธอ
ทุกอย่างสวยงามและดำเนินไปอย่างเรียบง่าย
ฉันไม่รู้เลยว่า เวลาของฉันหมดลงไปตั้งแต่เมื่อไหร่
รู้ก็แต่เพียงว่า เธอก้าวเดินออกไปจากชีวิตของฉันแล้ว
ฉันไม่รู้ ไม่รู้เลยจริงจริงว่า เธอเกลียดฉันได้อย่างไร
ฉันผิดตรงใหน? ฉันห่วงใยเธอน้อยไป? หรือเธอมีใครที่ดีกว่าฉัน?
ฉันคิด ... ฉันหาเหตุผล ... ฉันเฝ้าถามตัวเอง
มีใครบางคนบอกกับฉันเรื่องของเธอ
ช่างมันเถอะ เธออยากจะบอกอะไรกับใครมันก็เป็นสิทธิ์ของเธอ
เธออยากให้คนอื่นเกลียดฉัน เหมือนกับที่เธอเป็นอยู่ใช่ไหม
ไม่ว่าเธอจะรู้สึกกับฉันเช่นไร
ฉันก็ยังห่วงใย และเฝ้ามองเธออยู่ตลอดเวลา
ในวันที่เขาเข้ามาแทนที่ฉัน มันปวดแปลบไปหมดทั้งใจ
แต่ฉันก็เข้าใจ เธอต้องเลือกในสิ่งที่เธอต้องการ เธอต้องเลือกทางเดินที่ดีกว่า
หัวใจของฉันยังไม่เคยห่างหายไปใหน
มันวนเวียนเฝ้ามองความเป็นไปของเธอ
ยังคงห่วงใยเมื่อเธอเป็นทุกข์ และดีใจที่เห็นเธอมีความสุข
แล้วในวันนี้ วันที่เธอไม่มีเขามาคอยห่วงใยและดูแล
ฉันจึงกล้าที่จะก้าวออกมาพร้อมพร้อมกับกำลังใจที่อยากเห็นเธอสดใสเหมือนเดิม
อยากให้เธอเข้มแข็ง อยากให้เธอดูแลสุขภาพตัวเองบ้าง
ฉันยังพร้อมที่จะเป็นเพื่อนคุย พร้อมที่จะเป็นที่ระบายให้เธอได้เปิดใจตัวเอง
แต่เธอก็ยังเป็นเธอ ที่ไม่ยอมเปิดใจรับฉัน
ไม่ยอมรับในสิ่งที่ฉันหยิบยื่นให้
หรือเธอยังเกลียดฉันเหมือนเดิม
วันเวลาของคนเรา มันแสนสั้น
เธอจะไม่ยอมรับเพื่อนอย่างฉันไปตลอดชีวิตเลยหรือ
ไม่เป็นไร หากเธอยังมีเพียงความเกลียดชังอยู่ในหัวใจ
ฉันก็จะกลับไปยืนอยู่ในมุมของฉัน
มุมที่เธอไม่เคยเห็น ไม่เคยใส่ใจ
ฉันขอเป็นคนเฝ้ามองเหมือนที่เคยเป็น
แม้จะไม่ได้เป็นตะวันในใจของเธอ
และไม่สามารถส่องแสงนำทางให้กับเธอได้เหมือนอย่างที่ตั้งใจ
ห่วงใยเหลือเกิน นั่นคือความรู้สึกที่อยากจะบอกออกไป
รับรู้ใช่ไหม ว่าคนคนนี้รักเธอไม่น้อยกว่าใครใคร
Story by : Angel Satan _Aim
Date : 23 March 2004
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น