จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์
มีประสบการณ์มากมายเกี่ยวกับการรับคนเข้าทำงานใหม่
ที่มักจะเสียใจภายหลังว่า "เขาไม่ดีอย่างที่คิด"
"เขาไม่เก่งอย่างที่หวัง"
ทั้งนี้เพราะกระบวนการในการคัดเลือกคนที่ใช่อยู่ในปัจจุบัน
ไม่อาจตัดสินได้แม่นยำเต็มที่
พนักงานใหม่จำนวนมาก เมื่อตอนสัมภาษณ์ ก็รับปากรับคำได้ทุกอย่าง
ทำงานเกินเวลาได้มั้ย - ได้ครับ / เงินเดือนต่ำกว่ามาตรฐานมีปัญหาไหม -
ไม่เป็นไรครับ
ออกต่างจังหวัดนานๆจะมีปัญหากับครอบครัวไหม - ไม่มีปัญหาครับ /
สวัสดิการของบริษัทเรายังไม่ดีเท่าบริษัทอื่น- ไม่สำคัญครับ
เรียกว่าสามารถจะรับได้ทุกอย่าง จนแทบจะไม่รับเงินเดือนเลยก็คงจะเอา
ขอเพียงแต่ให้ได้ทำงานก็พอใจ
ระยะทดลองงาน 3เดือนนี่ เอาการเอางานที่สุดครับ ทำงานยังกับพวกบุแคม
เรียกว่าไม่ไล่ไม่อยากกลับบ้านกันทีเดียว
ทันทีทีได้รับการบรรจุเป็นพนักงานประจำเท่านั้นแหละ
ลวดลายก็เริ่มแสดงออกตั้งแต่วันแรกที่ได้รับบรรจุทำงานเลย
คนๆเดียวกัน เมื่อวานนี้ก็ยังดีอยู่ วันนี้ เริ่มมาสาย
เริ่มมีเรื่องขัดแย้งกับหัวหน้างาน
เริ่มแสดงความไม่พอใจในเงินเดือนที่ได้รับ
เริ่มเรียกร้องโต๊ะ เก้าอี้ ห้องทำงานใหม่ เริ่มเสนอขอเลขานุการ
ขอลูกน้อง ขอนั่นขอนี่วุ่นวายไปหมด
ที่วาดลวดลายได้ก็เพราะก่อนหน้านั้นยังไม่แน่ใจตนเองว่าได้งานทำแน่หรือเปล่า
ครั้นพอบรรจุแล้ว มั่นคงแล้ว ก็สามารถผยองได้
ผมไม่ได้บอกว่า พนักงานใหม่จะเป็นเช่นนี้ทุกคน
แต่ประสบการณ์เช่นนี้เคยเกิดขึ้นมาแล้ว
ดังนั้นสัมภาษณ์อย่างเดียวจึงยังไม่ำอจะตัดสินใจได้
การตรวจสอบประวัติเก่า การตรวจสอบจากคนที่รู้จักอย่างพิถีพิถัน
จึงเป็นความจำเป็นอีกอย่างในการคัดเลือกคน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น